„Szczęście jest na wyciagnięcie ręki i tylko od nas zależy, czy z tego skorzystamy, czy nie (…) jest go tak dużo, że uśmiecha się do nas z każdego rogu ulicy i samo pcha się pod nasze nogi. Ale my jesteśmy zazwyczaj takimi ślepcami, ze wolimy o nie zawadzić, potknąć się i rozkwasić sobie nos, niż go dotknąć. Trzeba być bardzo uważnym, żeby je dostrzec. Ono jest bardzo ulotne.”
Zawsze marzyłam o podróży na Ukrainę. Myśl o tym zakiełkowała w mojej głowie już w czasach studenckich, gdyż miałam okazję poznać osoby pochodzące z tego kraju. Do dziś utrzymujemy ze sobą kontakt, chociaż oddałabym wiele, aby móc podobnie jak Nina – bohaterka książki „Primabalerina” Doroty Gąsiorowskiej wyruszyć w tę niesamowitą i niezwykłą podróż. Zobaczyć Lwów, poznać jego tajemnice, stanąć przy znajdujących się w narożnikach rynku studnio-fontannach Posejdona i Amfitryty, wejść do Amarantowej Galerii i kupić ładną, nietuzinkową pamiątkę, zjeść bliny w jednym z lokali położonych przy rynku, a wieczorem udać się na spektakl do Lwowskiego Teatru Opery i Baletu obejrzeć premierę i posłuchać czarującego utworu „Le cygne”. Następnie wyruszyć na Krym, móc spacerować rozległą kamienistą plażą i zachwycać się turkusowym niebem oraz widokiem bezkresnego Morza Czarnego, spróbować specjałów tatarskiej kuchni : smażonych czubreków, kołdunów, płowa. A potem rozsiąść się wygodnie w wiklinowym bujanym fotelu na werandzie otulonej liśćmi winogron i białą morwą i słuchając szumu morza rozkoszować się baklawą. Spędzić kilka cudownych dni w nadmorskim Koktebel. Dorota Gąsiorowska za sprawą swojej najnowszej powieści, której premiera będzie miała miejsce 17 lutego 2016 r. zabrała mnie w podróż marzeń. Odkryłam uroki opisywanych miejsc, poczułam smak kuchni ukraińskiej i tatarskiej, ale przede wszystkim zostałam oczarowana niezwykłą opowieścią o trzydziestodwuletniej kobiecie – Ninie, która poszukuje własnej tożsamości. „Każdy moment w życiu jest odpowiedni, by wejść na inną ścieżkę”, porzucić dotychczasowe życie, przyzwyczajenia, ograniczenia i przyjąć niespodziewane dary losu. Czy Nina Nowak pozna tajemnice przeszłości i rodzinne sekrety? Co łączy Esfirę, Aidę, Irmę, Tatianę? Jakie sekrety skrywa kataryniarz Serge? Jaką zawartość kryje w sobie tajemnicze tekturowe pudełko znalezione przez Ninę na strychu pewnej kamienicy? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć czytając barwną, wciągającą powieść Doroty Gąsiorowskiej z przyciągającą niczym magnes okładką. Książka jest swego rodzaju „testem na tolerancję”. Autorka porusza problem homofobii. Polecam wszystkim lekturę „Primabaleriny”, pamiętajcie „Każdy nowy dzień daje szansę na zmiany”. Dziękuję autorce za szansę, jaką mi dała na progu Nowego Roku za sprawą egzemplarza tej wyjątkowej książki oraz za muzyczne odkrycia i inspiracje – „Le cygne” oraz utwory Yanna Tiersena.

„Szczęście jest na wyciagnięcie ręki i tylko od nas zależy, czy z tego skorzystamy, czy nie (…) jest go tak dużo, że uśmiecha się do nas z każdego rogu ulicy i samo pcha się pod nasze nogi. Ale my jesteśmy zazwyczaj takimi ślepcami, ze wolimy o nie zawadzić, potknąć się i rozkwasić sobie nos, niż go dotknąć. Trzeba być bardzo uważnym, żeby je dostrzec. Ono jest bardzo...