Przychylam się do sklasyfikowania czwartego tomu, jako części o permanentnym myśleniu o przeleceniu jakiejkolwiek dziewczyny, ciągłym wzwodzie i przedwczesnym wytrysku. Pomimo tej dominującej tematyki, i pomimo tego, że nastoletni Karl Ove jest po prostu dupkiem (tyle że chyba wszyscy jesteśmy trochę dupkami, jakby nas tak dogłębnie opisać),to i tak rozbija mnie ta książka. Głównie ze względu na psychologiczny aspekt, szczególnie wpływ niezrównoważonego ojca na synów. Jeden mały przykład w wielkim skrócie: w obecności ojca, podczas gdy starszy syn potrafi realnie go ocenić, odnieść się do zła jakie ich spotkało, to młodszy Karl Ove odczuwa w stosunku do ojca coś na kształt wyrzutów sumienia, jakąś dziwną potrzebę zapewniania go, że wszystko jest ok, wręcz nie chce go zranić. Fascynującym jest czytać o tym, szczególnie, że dorosły Karl Ove zdaje sobie z tego doskonale sprawę. On już to przerobił w sobie. Chyba? Chciałabym go o to zapytać, pierwszy raz mam takie coś, że chciałabym spotkać się i pogadać z autorem. Bo choć opisał wszystko tak szczegółowo, że bardziej się już nie da, to sorki ale ja mam jeszcze więcej pytań....

Przychylam się do sklasyfikowania czwartego tomu, jako części o permanentnym myśleniu o przeleceniu jakiejkolwiek dziewczyny, ciągłym wzwodzie i przedwczesnym wytrysku. Pomimo tej dominującej tematyki, i pomimo tego, że nastoletni Karl Ove jest po prostu dupkiem (tyle że chyba wszyscy jesteśmy trochę dupkami, jakby nas tak dogłębnie opisać),to i tak rozbija mnie ta...

Nowy literacki rok postanowiłam zacząć kolejnym tomem arcydzieła Knausgarda.

To niebywały dar pisać tak, by czytelnik własne wspomnienia przeplatał z życiem bohatera literackiego, tutaj także autora. Żyłam tą książką, śniłam o życiu Karla Ovego. To jest magia literatury.

Tym razem przenosimy się na północ Norwegii, która jest mi niezwykle bliska. W scenerii małego miasteczka 18-letni Karl Ove zostaje nauczycielem, co dla polskiego czytelnika może wydawać się dziwne,ale to Norwegia. Przede wszystkim jednak szuka siebie, zachłystuje się pierwszą wolnością, no i oczywiście pisze. Z niesamowitą dyscypliną i uporem. Poznaje też pierwszą krytykę.

To też czas buzującego w młodym ciele pożądania i fascynacji kobietami. Jeszcze nie do końca mężczyzna, ale już nie chłopiec. To ciekawe i bardzo wnikliwe studium chłopięcej seksualności i lęków. Pozwala zrozumieć i współczuć tej niegasnącej fali ognia.

Wraca do trudnej relacji z ojcem, co jest ogniwem spajającym całą historię i źródłem lęków. Eksperymentuje z alkoholem i narkotykami. Zagłusza pustkę. Szuka spełnienia. Walczy.

Nowy literacki rok postanowiłam zacząć kolejnym tomem arcydzieła Knausgarda.

To niebywały dar pisać tak, by czytelnik własne wspomnienia przeplatał z życiem bohatera literackiego, tutaj także autora. Żyłam tą książką, śniłam o życiu Karla Ovego. To jest magia literatury.

Tym razem przenosimy się na północ Norwegii, która jest mi niezwykle bliska. W scenerii małego...

oj nie..... tego się już nie da...
czy tylko ja mam wrażenie,że koleś jest totalnym koszmarem z totalnie wysokim mniemaniem o sobie i kiepskim o innych,zdziwionym,że ma słabe życie i nikt go nie lubi???? Tylko ja to widzę??? :-)
Już więcej nie mogę... w pierwszej części jeszcze dało się to czytać i było całkiem spoko,ale potem już coraz słabiej i słabiej ,aż w połowie tego tomu stwierdziłam-że na co ja to czytam???
Doczytałam,ale w kółko szło to samo i to samo .....

oj nie..... tego się już nie da...
czy tylko ja mam wrażenie,że koleś jest totalnym koszmarem z totalnie wysokim mniemaniem o sobie i kiepskim o innych,zdziwionym,że ma słabe życie i nikt go nie lubi???? Tylko ja to widzę??? :-)
Już więcej nie mogę... w pierwszej części jeszcze dało się to czytać i było całkiem spoko,ale potem już coraz słabiej i słabiej ,aż w połowie tego...

Akcja rozpoczyna się od tego, że Karl Ove rusza na odległą północ Norwegii by przez rok pracować jako niewykwalifikowany nauczyciel w małej wiosce rybackiej w Hafjord, wsi w północnej Norwegii.Zmaga się z permanentnym wzwodem, zmazami nocnymi i przedwczesnym wytryskiem. Jego relacje z dziewczynami to seria prawdziwych katastrof.

Akcja rozpoczyna się od tego, że Karl Ove rusza na odległą północ Norwegii by przez rok pracować jako niewykwalifikowany nauczyciel w małej wiosce rybackiej w Hafjord, wsi w północnej Norwegii.Zmaga się z permanentnym wzwodem, zmazami nocnymi i przedwczesnym wytryskiem. Jego relacje z dziewczynami to seria prawdziwych katastrof.

https://taktoczytam.blogspot.com/2021/07/moja-walka-karl-ove-knausgard.html

https://taktoczytam.blogspot.com/2021/07/moja-walka-karl-ove-knausgard.html

Dałam 10. Jest to rodzaj powieści, który zostanie z nami już na zawsze. Przeczytałam całą serię i moje życie dzieli się teraz na to przed Knausgårdem i po Knausgårdzie.

Dałam 10. Jest to rodzaj powieści, który zostanie z nami już na zawsze. Przeczytałam całą serię i moje życie dzieli się teraz na to przed Knausgårdem i po Knausgårdzie.

Ach, ten Karl Ove! Rzucony na daleką północ, gdzie noc trwa pół roku, usiłuje zostać prawdziwym pisarzem i równocześnie prawdziwym mężczyzną, jednak oba te dążenia wiążą się z masą frustracji i rozczarowań. Knausgard jest całkowicie autentyczny w swojej relacji, bez problemu mogę go wyobrazić sobie w realiach "tych lepszych" lat 80tych, gdzie na obóz piłkarski jeździ się do Szwajcarii, a w zabitej dechami wiosce mają basen, siłownię i wszelkie zdobycze techniki. To ciągle jeszcze zagubiony, zakompleksiony chłopiec, ale powoli ta pierwsza skorupa opada, zaczyna wyłaniać się spod niej coś nowego. Na pewno sprawdzę co i przeczytam następną część!

Ach, ten Karl Ove! Rzucony na daleką północ, gdzie noc trwa pół roku, usiłuje zostać prawdziwym pisarzem i równocześnie prawdziwym mężczyzną, jednak oba te dążenia wiążą się z masą frustracji i rozczarowań. Knausgard jest całkowicie autentyczny w swojej relacji, bez problemu mogę go wyobrazić sobie w realiach "tych lepszych" lat 80tych, gdzie na obóz piłkarski jeździ się do...

Mehhh...

Mehhh...

Powieść 3 nie podobała mi się

Ta część była po prostu nudna jak flaki z olejem...

Powieść 3 nie podobała mi się

Ta część była po prostu nudna jak flaki z olejem...

Fantastyczna książka! Pobudzająca. Zastanawiająca. Pełna szczegółowych opisów i próby wyciągania ze zwykłych dni, codziennych chwil, czegoś ponadczasowego i wielkiego.

Fantastyczna książka! Pobudzająca. Zastanawiająca. Pełna szczegółowych opisów i próby wyciągania ze zwykłych dni, codziennych chwil, czegoś ponadczasowego i wielkiego.