Wiersze Jana Brzechwy w dzieciństwie czytała mi mama, później czytałam je sama, zarówno sobie jak i młodszym siostrom. Do tej pory fragmenty niektórych pamiętam i niezmiennie wywołują one uśmiech na mojej twarzy. Chciałabym żeby i moje córki je poznały, polubiły, zapamiętały i dzieciom swym w przyszłości czytały z taką samą przyjemnością, z jaką ja dziś czytam im.

"Sto bajek" Jana Brzechwy, to książka pięknie wydana. Okładkę ma sztywną, papier dobrej jakości, do tego jest szyta. Książka ta jest na prawdę solidna. Przetrwa niejedno czytanie i oglądanie. Według mnie dotrwa moich wnuków i również ich uszy będzie cieszyć wierszami, na których wychowały się pokolenia, a oczy pięknymi, dowcipnymi ilustracjami Ewy Podleś. Ilustracji tych nie ma zbyt wiele , jednak dzięki temu, całość prezentuje się elegancko i przejrzyście.

"Sto bajek" Wydawnictwa Skrzat, to zbiór wierszy podzielonych tematycznie na 8 rozdziałów. Z pewnością znajdziecie wśród nich takie, które dobrze znacie, bo nie raz czytali je Wam rodzice, ale również i wiersze do tej pory Wam nieznane. Czytając je z dziećmi, będziecie mieli okazję wybrać Wasze ulubione utwory, do których będziecie częściej wracać niż do innych i które sprawią, że dzieci Wasze w przyszłości znowu sięgną po tę książkę. W zbiorze "Sto bajek" znajdziecie również takie wiersze jak np. Kaczka Dziwaczka, czy Dzik, przy czytaniu których, melodia znana z filmowej adaptacji Akademii Pana Kleksa sama będzie się Wam nasuwać na usta i kto wie, być może zamiast czytać, tak jak ja, będziecie je dzieciom swym śpiewać.

"Sto bajek" to klasyka, którą z przyjemnością dziadkowie przeczytają wnukom, a rodzice dzieciom. Nie może zabraknąć jej w naszych biblioteczkach. Prezentowane przeze mnie wydanie, ze względu na to jakie jest solidne i piękne, świetnie nada się na prezent z każdej okazji. Polecam :)

Zapraszam na mojego bloga, tam możecie obejrzeć ilustracje z tej książki
http://yllla-cowgowiepiszczy.blogspot.com/2015/12/sto-bajek-j-brzechwa-recenzja-skrzat.html

Wiersze Jana Brzechwy w dzieciństwie czytała mi mama, później czytałam je sama, zarówno sobie jak i młodszym siostrom. Do tej pory fragmenty niektórych pamiętam i niezmiennie wywołują one uśmiech na mojej twarzy. Chciałabym żeby i moje córki je poznały, polubiły, zapamiętały i dzieciom swym w przyszłości czytały z taką samą przyjemnością, z jaką ja dziś czytam im.

"Sto...