Miłość która koi ból...
Jestem tym dziwnym typem człowieka że przeważnie nie podobają mi się kontynuację serii w których pałeczkę głównego bohatera po kolei przejmuje ktoś inny. Wiem że dla wielu czytelników to genialna sprawa bo nie dość że mogą poznać opowieść kogoś kto zainteresował ich w poprzednich częściach to jednocześnie podglądają co dzieje sie w życiu ich ulubionych bohaterów :) Jednak mnie jest się bardzo ciężko przestawić bo szybko przywiązuje sie do postaci. Zaczynam się motać. Bo ktoś kto grał główne skrzypce nagle schodzi na margines i odwrotnie. Jednak jest kilku autorów przy których moja "inność" nie daje o sobie znać.
Tak właśnie było w przypadku powieści Sandi Lynn ,,Dwa serca". Tutaj swoją historię opowiada nam Liam brat Oliviera. Mieliśmy okazję dobrze go poznać przy poprzedniej części. Jako że wyrobiłam sobie o nim zdanie w czasie czytania ,,Dwie miłości" nie spodziewałam się żadnego elementu zaskoczenia. A jednak... Liam jest bowiem dużo bardziej skomplikowaną osobą niż można by się spodziewać. Jego sposób myślenia oraz postępowanie w niektórych sytuacjach na prawdę może niejednokrotnie zaskoczyć. Postać Avery została stworzona według schematu który Sandi Lynn zawsze stosuje w przypadku tworzenia postaci kobiecych - piękna, wrażliwa, dotkliwie zraniona w przeszłości. Nie mniej jednak czytelnik nie odczuwa dużego rozdrażnienia. Jest to z pewnością spowodowane talentem pisarskim autorki.
Książka nie jest zbyt bogata w liczbę stron ale posiada wszystko aby zapewnić czytelnikowi kilka przyjemnych i odprężających chwil. Pasja, namiętność, miłość, zadziorność, strach, ból, nadzieja. To wszystko pojawia się na stronach powieści i łączy ze sobą tworząc wspaniałą całość :)
Jeżeli szukacie lekkiej lektury, przy której moglibyście dać chwilę wytchnienia swoim komórkom mózgowym to ,,Dwa serca" są do tego stworzone :) Mój mózg ciągnąc dwa kierunki studiów jednocześnie przy żadnej książce nie odpoczywa tak bardzo jak przy twórczości Sandi Lynn :)

Miłość która koi ból...
Jestem tym dziwnym typem człowieka że przeważnie nie podobają mi się kontynuację serii w których pałeczkę głównego bohatera po kolei przejmuje ktoś inny. Wiem że dla wielu czytelników to genialna sprawa bo nie dość że mogą poznać opowieść kogoś kto zainteresował ich w poprzednich częściach to jednocześnie podglądają co dzieje sie w życiu ich...