Ja juz chyba tak mam, ze wszystkie ksiazki strasznie biore do siebie, wczuwam sie jak dzieciak, zatapiam jakby to byla miska czekolady...King...moje pierwsze spotkanie z autorem, strasznie sie balam siegnac po jakakolwiek pozycje, poniewaz spac nie moglam po ''Wladcy Pierscieni'' Tolkiena. Snili mi sie jezdzcy na koniach, czarne glowy, kaptury i te sprawy, budzilam meza w nocy, zeby poszedl ze mna do toalety tak sie balam....Ale do Kinga wrocmy...Cmetarz zwiezat nie byl tak straszny jak myslalam i powiem, ze to dobra ksiazka na poczatek. Nie balam sie, moge po niej spac i sama chodze do toalety, nie mniej jednak czytajac prosilam, sama nie wiem kogo?, zeby to sie nie wydarzylo, zeby tam nie poszedl, i zeby tego nie zrobil. Sama nawet sie zastanawialam co bym zrobila, gdybym miala taka mozliwosc przywrocenia komus zycia? w koncu jestem matka...ciezko sobie wyobrazic smierc wlasnego dziecka, czlowiek nie chce sobie tego wyobrazac, nie chce o tym myslec, nie dopuszcza do siebie nawet na sekunde takiej mysli, ze kiedys cos tak okropnego mogloby sie stac...czy Jud by mnie przekonal, czy by mnie uchronil od takiej decyzji?

Ja juz chyba tak mam, ze wszystkie ksiazki strasznie biore do siebie, wczuwam sie jak dzieciak, zatapiam jakby to byla miska czekolady...King...moje pierwsze spotkanie z autorem, strasznie sie balam siegnac po jakakolwiek pozycje, poniewaz spac nie moglam po ''Wladcy Pierscieni'' Tolkiena. Snili mi sie jezdzcy na koniach, czarne glowy, kaptury i te sprawy, budzilam meza w...