Najbardziej znane dzieło rosyjskiego fantasty. Początek kultowego cyklu. I muszę przyznać całkiem obiecujący. Pomysł na uniwersum Łukjanienko miał oryginalny, choć z początku może się wydawać banalny: ot kolejna odwieczna walka dobra ze złem. Sił Światła z siłami Ciemności. Ale w świecie który nałożył autor na współczesną Moskwę nic nie jest czarno-białe. Są różne odcienie szarości. I to jest właśnie interesujące. Dobro nie zawsze jest kryształowe, a zło nie zawsze jest czystym złem. Cała powieść przypomina zatem raczej inteligentnie rozgrywaną partię szachów niż klasyczną "nawalankę" dobra ze złem. A i gatunkowo jest to też dla mnie pewien misz-masz. "Nocny Patrol" można określić jako urban fantasy, choć dla mnie ma też w sobie jeszcze coś z SF i trochę z sensacji, a całościowo zbudowana jest jak misternie utkany kryminał. Powieść zawiera niby trzy odrębne historie, a jednak wszystkie łączą się w spójną i logiczną całość. "Nocny Patrol" to po prostu dobra rozrywka, fantastyka na poziomie, ale z aspiracjami do czegoś więcej. Może do moralitetu? Do traktatu o moralności? O naturze dobra i zła? To już zależy od czytelnika co sobie wyciągnie z Łukjanienki. Można pofilozofować ale i można czytać dla samej przyjemności. Ot, dobra literatura środka.

Ciekawostką jest powstały film produkcji rosyjskiej na bazie książki. W przeciwieństwie do książki stawia on bardziej na akcję i efekty niż na rozterki dobra i zła. Mimo wszystko chciałbym doczekać czasów kiedy teksty naszych polskich fantastów będą tak ekranizowane jak ma to już miejsce w Rosji.

Najbardziej znane dzieło rosyjskiego fantasty. Początek kultowego cyklu. I muszę przyznać całkiem obiecujący. Pomysł na uniwersum Łukjanienko miał oryginalny, choć z początku może się wydawać banalny: ot kolejna odwieczna walka dobra ze złem. Sił Światła z siłami Ciemności. Ale w świecie który nałożył autor na współczesną Moskwę nic nie jest czarno-białe. Są różne odcienie...