Książkę wziąłem przez pomyłkę, myląc autorkę z Chmielewską od "Lesia", ale jak pisze J. Maria Chmielewska - jest to tak nagminne i już na takie przypadki nie reaguje.
Patrzę - o Szklarskiej Porębie, - dobrze - lubię swój region i takie turystyczne miejscowości, choć Karpacz czy właśnie Szklarska P., są za bardzo skomercjalizowane pod masowego turystę, ja wolę bardziej niszowe-kameralne.
Zaczyna się gdy autorka mieszka jeszcze w Gryficach, ona i maż mają stałą pracę i stabilizację, ale coś zaczyna się zamieniać, to daję impuls do podjęcia decyzji życia o zmianie wszystkiego - motorem tego jest jej mąż Jurek. Dla mnie mnie ten fragment książki był najciekawszy, bo pokazywał jak tylko z determinacją w dążeniu do obranego celu, można pokonać wszelakie trudności.
J.M.Ch. jako artystyczna dusza jest trochę inna, niż zwykły śmiertelnik i widzimy to po pozytywnym sfiksowaniu w temacie przedwojennych mieszkańców Szklarskiej P.; ta część książki mniej mnie zajęła, ale to rzecz gustu i zainteresowań. Jest jednak pozytyw tego, przy następnej wizycie w Szklarskiej, nie dam od razu "w las", tylko pokręcę się po zakamarkach i historycznych perełkach Szklarskiej Poręby.

Książkę wziąłem przez pomyłkę, myląc autorkę z Chmielewską od "Lesia", ale jak pisze J. Maria Chmielewska - jest to tak nagminne i już na takie przypadki nie reaguje.
Patrzę - o Szklarskiej Porębie, - dobrze - lubię swój region i takie turystyczne miejscowości, choć Karpacz czy właśnie Szklarska P., są za bardzo skomercjalizowane pod masowego turystę, ja wolę bardziej...