Sięgnęłam po "Posłańca" po przeczytaniu "Złodziejki książek", pod której wrażeniem byłam i wciąż jestem.
"Posłaniec" mimo, że nie zachwyca tak bardzo, jest wartościową pozycją. Opowiada o tym, że niewiele wysiłku potrzeba, by pomóc drugiej osobie. Czasem wystarczy sama obecność, wysłuchanie czyjegoś problemu, zrozumienie malujące się na twarzy. Potrzebujący są tuż obok nas, należy się tylko uważnie rozejrzeć.

Relację między głównym bohaterem, a jego matką, są trudne. Cytat, który przedstawię w pełni je charakteryzuje: "Trzeba dużo miłości, żeby cię tak nienawidzić".
Kontakty z bratem są rzadkie i przez to specyficzne, bez zażyłości. Zusak w "Posłańcu" sporządza bardzo ciekawy i dokładny portret psychologiczny Ed'a. W interesujący sposób opisuje jego przemianę, przewartościowanie systemu wartości.

Gdybym nie przeczytała najpierw "Złodziejki książek", z pewnością ta pozycja otrzymałaby korzystniejszą ocenę.

Udało mi się wyłapać wiele ciekawych, uniwersalnych cytatów z "Posłańca":
- "Nie wiedziałem, że słowa mogą być tak ciężkie".
- "Czasami ludzie są piękni. Nie z wyglądu. Nie w tym, co mówią. W tym, kim są".

"Posłaniec" niesie wielowymiarowe przesłanie. Należy wznieść się ponad swoje ograniczenia, wyzbyć się egoizmu i starać się wspólnie budować lepszą rzeczywistość, lepszy świat.

Sięgnęłam po "Posłańca" po przeczytaniu "Złodziejki książek", pod której wrażeniem byłam i wciąż jestem.
"Posłaniec" mimo, że nie zachwyca tak bardzo, jest wartościową pozycją. Opowiada o tym, że niewiele wysiłku potrzeba, by pomóc drugiej osobie. Czasem wystarczy sama obecność, wysłuchanie czyjegoś problemu, zrozumienie malujące się na twarzy. Potrzebujący są tuż obok...