Kiedy Sylvia Day nareszcie ogłosiła datę wydania ostatniej piatej części serii Crossfire wiekszość czytelników odetchnęła z ulgą. Autorka długo wstrzymywała się z publikacją, a to również ciągnęło za sobą opóźnienia w innych jej cyklach, które planowała kontynuować dopiero po zakończeniu losów Evy i Gideona. Wielu z jej fanów wpadło w frustracje czując się zaniedbywanym przez Sylvię, której podejście do twórczości zmieniło się z przyjemności pisania na czysty zysk. Przed publikacją "One with You" postanowiłam, że przeczytam sobie wszystkie wcześniejsze tomy w ramach przypomnienia fabuły i pierwsze co zaobserwowałam, to jak bardzo mdło czytało mi sie każdy kolejny tom. Byłam zaskoczona, że dałam radę wcześniej przebrnąć przez te książki, ale w sumie, to nie słynę z wielokrotnego czytania tych samych książek, gdyż fabuła raz przeze mnie poznana nie jest tak samo ciekawa jak to było pierwotnie, więc w efekcie przyjemność z czytania była tym razem mierna. W efekcie w 2 dni przekartkowałam 4 tomy i wcale nie miałam ochoty czytać ostatniego tomu. Ku mojemu zaskoczeniu satysfakcja czytania wróciła w kilku odmianach. Po pierwsze wersja anglojęzyczna jest dla mnie duzo bardziej przystepna niż wydanie polskie - nie umiem wyjasnić dlaczego, ale po prostu niektóre określenia, czy opisy wyglądają lepiej po angielsku i coraz bardziej skłaniam się w kierunki czytania wersji oryginalnej (lecz nie w każdym przypadku). Drugim zaskoczeniem na plus był kierunek w którym poszła Sylvia Day. Ten tom z całej piątki jest najbardziej dojrzały, najbarziej uporządkowany i chyba najbardziej ciekawy. Zarówno wątek Moniki, jaki Carego, rodziny Gideona, oraz problemy poruszane na terapi małżeńskiej Evy i Gideona były tutaj mocnym i solidnym punktem odniesienia, który bardzo mi sie podobał, jednak jako całość... szału nie ma. Lekkie czytadło, ale nic specjalnego - może to ja akurat mam taki dzień, ze wolałabym przeczytać coś bardziej wymagającego i "One with You" nie zaspokoił moich czytelniczych wymagań i możliwe, że innego dnia oceniłabym książkę gwiazdkę wyżej, ale to i tak niewiele zmienia. Myslę, że większość czytelników, którzy z niecierpliwością czekają jak zakończą sę losy głównych bohaterów będą wystarczająco usatysfakcjonowani, gdyż Sylvia Day utrzymuje stały poziom, dla mnie jednak to troszeczkę za mało.

Kiedy Sylvia Day nareszcie ogłosiła datę wydania ostatniej piatej części serii Crossfire wiekszość czytelników odetchnęła z ulgą. Autorka długo wstrzymywała się z publikacją, a to również ciągnęło za sobą opóźnienia w innych jej cyklach, które planowała kontynuować dopiero po zakończeniu losów Evy i Gideona. Wielu z jej fanów wpadło w frustracje czując się zaniedbywanym...