Kupiłam książkę ot, tak, szybko, bez większych przemyśleń, zachęcona dosyć interesującym opisem, z nieco sceptycznym nastawieniem. Nie spodziewałam się niczego specjalnego, może dlatego, iż powieść nie była specjalnie reklamowana ani okrzyknięta światowym bestsellerem. I to był błąd - bowiem nie zawsze to, co zawsze nazywane kultowym faktycznie zasługuje na pozytywną opinię i większą uwagę. Wystarczy spojrzeć na wszystkie popularne sagi w dziale książek młodzieżowych.
,,Metro 2033'' wciągnęło mnie już od pierwszej strony. Fabuła jest prosta, lecz intrygująca i ciekawa; czytelnik zagłębia się w postapokaliptyczną, ponurą wizję świata, niemalże przenosząc się w mroczne, opuszczone korytarze metra. Klimat - fantastyczny. Ciężki, niepokojący. Przewracamy każdą stronę, nie wiedząc, co może wychynąć zza ciemnego zakrętu, pozbawieni światła, sam na sam ze swymi lękami...
Jednak ta powieść to nie tylko nastrój i idealnie zbudowane napięcie. To również ostrzeżenie, swoista przestroga, która kryje się w każdej karcie książki. Możemy doświadczyć wrażenia, że każda strona przesycona jest rozważaniami nad naturą człowieka, nad błędami, jakie popełnia ludzkość - i nad tym, jakie te błędy niosą za sobą konsekwencje. To my, ludzie, niszczymy nasz świat, wydzieramy sobie ziemię spod stóp, doprowadzamy siebie do agonii.
W tej książce nie ma utartych schematów, nie ma dobra, zła, wybrańców, idealnej miłości, wspaniałych bohaterów, szczęśliwych zwrotów akcji. Nie. To opowieść o zwykłym, przeciętnym człowieku, żyjącym w tych nieprzystępnych, okropnych czasach. Surowych, posępnych... I jakże prawdopodobnych.

Kupiłam książkę ot, tak, szybko, bez większych przemyśleń, zachęcona dosyć interesującym opisem, z nieco sceptycznym nastawieniem. Nie spodziewałam się niczego specjalnego, może dlatego, iż powieść nie była specjalnie reklamowana ani okrzyknięta światowym bestsellerem. I to był błąd - bowiem nie zawsze to, co zawsze nazywane kultowym faktycznie zasługuje na pozytywną opinię...