4/10 – NIJAKI

Zemsta jest możliwa nawet wiele lat po śmierci. Szczególnie jeśli w grę wchodzi zakrojone na ogromną skalę ludobójstwo – masowy mord mający znamiona zbrodni dokonanej na tle rasowym. Duchy zabitych powstają i pragną odwetu. Przemierzający Amerykę pociąg widmo jest esencją ich wściekłości i bólu, pędzi przez cały kraj, by dotrzeć do stacji końcowej pod nazwą vendetta. Czy można go powstrzymać?

Powieść amerykańskiego pisarza jest niczym głos sumienia Ameryki XIX wieku. Młodego kraju rządzonego przez białych ludzi, którzy nie dość, że gwałtem i przemocą zagarnęli ziemię rdzennej ludności, to uzurpując sobie do niej prawo, niechętnym okiem patrzą na jakichkolwiek imigrantów, zupełnie zapominając że przecież sami kiedyś nimi byli. Gdzieś w tle autor zdaje się zadawać pytanie czy współczesne amerykańskie społeczeństwo stało się na tyle dojrzałe, by w przeciwieństwie do swoich przodków potrafić żyć bez uprzedzeń rasowych? „Pociąg upiorów” to ciekawie skonstruowana książka, mamy tu bowiem do czynienia z kilkoma bohaterami, których drogi się nie przecinają. Każdy z wątków toczy się osobno i jest samodzielny, wszystkie jednak ostatecznie łączą się w jedną historię zwieńczoną wspólnym finałem. Bentley Little w swojej powieści wykorzystał całą masę zjawisk paranormalnych poczynając od duchów, poprzez widmowy pociąg, nawiedzony dom i zastępy zombie, a na tajemniczej pleśni wpływającej na ludzkie umysły kończąc. W moim przekonaniu troszeczkę tu tego za dużo. Zabieg ten wprowadził sporo chaosu, jednocześnie będąc przyczyną zaniku klimatu książki. Nagromadzenie różnorodnych zjawisk paranormalnych spowodowało, że tak naprawdę czytelnik nie wie czego ma się bać, a przecież w horrorze to właśnie o nastrój grozy chodzi najbardziej. Nie da się ukryć, że momentami nieco zgrzyta również w warstwie fabularnej, czego symptomami są widoczny brak spójności w przebiegu wydarzeń oraz często irytujący niedobór logiki w postępowaniu bohaterów.

„Pociąg upiorów” to oparty na ciekawym pomyśle i poruszający ważne tematy horror, niestety prawie kompletnie wyzuty z emocji i sprawiający wrażenie niedopracowanego w sferze fabularnej. Można polecić tylko najzagorzalszym fanom gatunku, reszta czytelników bez żalu może odpuścić sobie tę pozycję.

4/10 – NIJAKI

Zemsta jest możliwa nawet wiele lat po śmierci. Szczególnie jeśli w grę wchodzi zakrojone na ogromną skalę ludobójstwo – masowy mord mający znamiona zbrodni dokonanej na tle rasowym. Duchy zabitych powstają i pragną odwetu. Przemierzający Amerykę pociąg widmo jest esencją ich wściekłości i bólu, pędzi przez cały kraj, by dotrzeć do stacji końcowej pod nazwą...