Interesujący tom o Fandorinie młodszym, tj. Nicholasie, nie Eraście; akcja dzieje się więc współcześnie, a trzon fabuły to świeżo odnaleziony, nieznany rękopis autorstwa Dostojewskiego (stąd tytuł F.M. - od imienia i patronimiku pisarza) będący pierwotnym szkicem "Zbrodni i kary". Niewątpliwie ciekawym elementem powieści są wstawki z tegoż rękopisu, pisane przez Akunina a'la Dostojewski.

Jeśli chodzi o mnie, to znacznie bardziej wolę dziewiętnastowieczne perypetie Erasta, ale Nicholas i wszystko co wokół niego też daje się lubić. Nicholas Fandorin to magister historii, prowadzi firmę (zresztą fatalnie prosperującą) zajmującą się "udzielaniem dobrych rad", a w rozwiązywaniu kryminalnych zagadek, w które wplątuje się nieodmiennie przypadkowo, pomaga mu zakochana w nim asystentka Walentyna, niezmiernie seksowna blondynka znająca sztuki walki, która zmieniła płeć i kiedyś była Walentym. Ale nie zniechęcajcie się, jeśli nie lubicie takich klimatów, Wala to niewątpliwie jeden z najsympatyczniejszych przykładów literackich bohaterów transpłciowych jaki w ogóle można sobie wyobrazić.

"F.M." nie jest tak magiczną książką jak dowolny tom o Eraście, ale jest bardzo solidna. Imponuje zwłaszcza jej złożoność i skrupulatność, z jaką autor postanowił wyjaśnić KAŻDĄ ewentualną wątpliwość czy nieścisłość (a autorzy kryminałów ze spójnością mają często problemy). Ale żeby nie przerywać akcji właściwej przydługimi wywodami, wszystkie wyjaśnienia znajdziemy w przypisach na końcu książki i możemy je przeczytać albo nie, bez szkody dla fabuły. Siłą rzeczy powieść jest bardziej wulgarna i mniej romantyczna niż akuniny dziewiętnastowieczne - ale cóż, panie, takie mamy czasy. Tak czy inaczej polecam - rzecz jest niezła.

Interesujący tom o Fandorinie młodszym, tj. Nicholasie, nie Eraście; akcja dzieje się więc współcześnie, a trzon fabuły to świeżo odnaleziony, nieznany rękopis autorstwa Dostojewskiego (stąd tytuł F.M. - od imienia i patronimiku pisarza) będący pierwotnym szkicem "Zbrodni i kary". Niewątpliwie ciekawym elementem powieści są wstawki z tegoż rękopisu, pisane przez Akunina...