Psychopatologiczna podwójna osobowość – posiadanie dwóch przeciwstawnych charakterów, dobrego i złego. Wizja która opętała doktora Jekylla do tego stopnia, że zaczął urealniać, aż popadł w obłęd, mimo starań jego przyjaciół.

Doktor Jekyll i pan Hyde został wydany pod koniec XIX wieku i już wtedy odniósł spory sukces komercyjny. Koniec tego wieku jest okresem rozkwitu nauki, a dzieło Pana Stevensona jest jego krytyką i zwraca uwagę na konsekwencje jakie ta wiedza ze sobą niesie -patrząc przez pryzmat tragedii XX wieku, takich jak Wojny Światowe wiemy, że spora część tych obaw się sprawdziła .
Warsztat autora nie każdemu przypadnie do gustu, chociaż ja nie oczekiwałem fajerwerków od powieści sprzed po nad stu lat. Długie, kilku stronne opisy, szczątkowe dialogi i drętwe, wymanierowane postacie też mają swój urok. Charakterystyka psychozy Jekylla i rozwój jego alter ego jest wisienką na torcie. Podręcznikowy przykład dysocjacji osobowości opisany lepiej, niż w co niektórych współczesnych lekturach. Ja jako miłośnik thrillerów psychologicznych poczułem się jak w domu.

Dzieło Szkota jest znakomitym powrotem do korzeni. Jeżeli ktoś ma cierpliwość do archaicznego pisma, Doktor Jekyll i pan Hyde jest świetną alternatywą. Gdyby nie on, współczesna literatura wygladałaby inaczej. Rozdwojenia osobowości i psychozy też kiełkowały od małych nasionek, żeby sto lat później przybrać postać giganta w postaci np: „Dziewczyny, których pożądał” J. Nasawa.

Psychopatologiczna podwójna osobowość – posiadanie dwóch przeciwstawnych charakterów, dobrego i złego. Wizja która opętała doktora Jekylla do tego stopnia, że zaczął urealniać, aż popadł w obłęd, mimo starań jego przyjaciół.

Doktor Jekyll i pan Hyde został wydany pod koniec XIX wieku i już wtedy odniósł spory sukces komercyjny. Koniec tego wieku jest okresem rozkwitu...