Do książki Stephena Laws’a pod tytułem „Przerażacze” przyciągnęła mnie czysta ciekawość i recenzje umieszczone z tyłu książki, mówiące buńczucznie o tym, że autor ukazał zło w najczystszej postaci. Czy tak było? Mam mieszane uczucia, książki do horrorów raczej bym nie zaliczył, aczkolwiek działalność zła jest nakreślona bardzo mocno, a jego opisy dość łatwo można sobie wyobrazić, co jest niewątpliwie mocnym plusem książki. Pozycja została podzielona na cztery części, a każda z nich okraszona cytatem z „Doktor Jekyll i pan Hyde”. Dlaczego? A no dlatego, że książka ma wiele z nią wspólnego. Przedstawia pogląd, że w człowieku istnieją dwie osoby, ta dobra, i zła. Poza tym fabuła kręci się koło słowa zemsta. Więcej nie mogę powiedzieć, gdyż musiałbym zdradzić fabułę. Wracając do części, miałem wrażenie, że im sięgam po kolejną, tym książka jest mimo wszystko coraz słabsza. Zapowiadała się bardzo dobrze, by na samym końcu zatrzeć te wrażenie. Warto wspomnieć co oznacza samo słowo przerażacze – pochodzi ono z angielskiego slangu: wymuszenie, zagrożenie fizyczną przemocą w celu uzyskania korzyści. Bohaterami książki są Edward Brinkburn i Rennie Montresor, których autor przedstawia z rozmysłem, zawierając o nich sporo informacji . Czytając książkę „Przerażacze” miałem wrażenie, jakby bohaterowie byli prawdziwi, nie tylko ta dwójka. Ciężko mnie stwierdzić dla kogo ta pozycja, a nawet nie potrafię jej zaklasyfikować do jakiegoś konkretnego gatunku.
Ocena: 6-/10

Do książki Stephena Laws’a pod tytułem „Przerażacze” przyciągnęła mnie czysta ciekawość i recenzje umieszczone z tyłu książki, mówiące buńczucznie o tym, że autor ukazał zło w najczystszej postaci. Czy tak było? Mam mieszane uczucia, książki do horrorów raczej bym nie zaliczył, aczkolwiek działalność zła jest nakreślona bardzo mocno, a jego opisy dość łatwo można sobie...