Tyle brudu w tej książce, niskich pobudek, wzajemnej pogardy i małostkowych zachowań. Wojsko zdaje się nie poprawiać wcale losu Irakijczyków tylko zmienia formę ucisku. Miejscowa ludność stara się przetrwać i zarobić (podobnie jak i spora część żołnierzy). Nawet ruch oporu, który mógłby stanowić jakikolwiek przebłysk idealizmu niespecjalnie (poza jednym wydarzeniem) zaznacza swoje istnienie na kartach książki.
Autor we wstępie informuje o fikcyjności wydarzeń i postaci. Sięgając po tę książkę można próbować więc szukać jako takiej rozrywki śledząc jej fabułę, albo brnąc przez jej wulgarność, patrzeć na tło wydarzeń i z tego próbować wyrobić sobie jakieś wyobrażenie o realiach życia w okupowanym-wyzwalanym Iraku. Tylko po jakie licho w tym wszystkim tyle opisów licznych stosunków płciowych głównego bohatera z fizjologiczną wręcz szczegółowością? Po co? Jakbym się chciał dokształcić z dziedziny seksu sięgnąłbym po książki z innej półki :) A tak w mojej głowie rodzi się pytanie: czy może autor nawrzucał do fabuły dużo głośnych, wulgarnych i mocnych składników nie po to żeby pokazać coś z Iraku czasów interwencji Sojuszników, ale tylko po to, żeby przyciągnąć uwagę czytelnika. Wydawało mi się, że książka mogłaby przyciągnąć czymś innym. I dlatego ocena tylko "przeciętna".

Tyle brudu w tej książce, niskich pobudek, wzajemnej pogardy i małostkowych zachowań. Wojsko zdaje się nie poprawiać wcale losu Irakijczyków tylko zmienia formę ucisku. Miejscowa ludność stara się przetrwać i zarobić (podobnie jak i spora część żołnierzy). Nawet ruch oporu, który mógłby stanowić jakikolwiek przebłysk idealizmu niespecjalnie (poza jednym wydarzeniem)...

Może być...

Może być...