Polska Afryka, Afryka polska jak to śpiewal Big cyc. Nie pasuje mi ten watek, ksiazka gorsza od poprzedniej czesci, wiele watkow poucinanych, na sile. Zmarnowany potencjal.

Polska Afryka, Afryka polska jak to śpiewal Big cyc. Nie pasuje mi ten watek, ksiazka gorsza od poprzedniej czesci, wiele watkow poucinanych, na sile. Zmarnowany potencjal.

Czytana po raz drugi od pierwszego wydania.....nadal ciekawa, choc bardzo nieröwno napisana... z jednej strony stare graty i nowoczesna technika.....troche poplätane.

Czytana po raz drugi od pierwszego wydania.....nadal ciekawa, choc bardzo nieröwno napisana... z jednej strony stare graty i nowoczesna technika.....troche poplätane.

Część druga „Krzyżackiego pokera” nie odstaje poziomem od pierwszego tomu, choć więcej uwagi poświęcono wydarzeniom związanym z pruskimi powstańcami. Tu akurat mam pewne zastrzeżenia, zwłaszcza będąc sceptykiem co do tego typu literatury. W książce brak wprowadzenia, nie wiemy w zasadzie w jakim momencie Państwo Rzeplitów staje się mocarstwem i na ile autor czerpie podstawy do powieści z autentycznej historii. Jeżeli zaczynamy od XVI wieku, kiedy historycznie Jagiellonowie stanowili potęgę europejską, to wówczas nie możemy mówić o Prusach, którzy formalnie wyginęli z końcem XIII wieku. Końcówka powieści, w tym atak grupy dywersyjnej na tajny obiekt w państwie zakonnym, napisana z zębem i dość zajmująco. Co do nazewnictwa, prywatnie przeszkadzało mi określanie miast w koloniach jako „Nowy Kraków” czy „Nowe Jasło”. Chociaż biorąc pod uwagę podobną tendencję wśród europejskich odkrywców może nie jest to zły pomysł.

Część druga „Krzyżackiego pokera” nie odstaje poziomem od pierwszego tomu, choć więcej uwagi poświęcono wydarzeniom związanym z pruskimi powstańcami. Tu akurat mam pewne zastrzeżenia, zwłaszcza będąc sceptykiem co do tego typu literatury. W książce brak wprowadzenia, nie wiemy w zasadzie w jakim momencie Państwo Rzeplitów staje się mocarstwem i na ile autor czerpie podstawy...

Pomysł świetny wykonanie już słabsze, można było z tego konceptu wycisnąć więcej, dużo więcej...

Pomysł świetny wykonanie już słabsze, można było z tego konceptu wycisnąć więcej, dużo więcej...

"Krzyżacki Poker" autorstwa Dariusza Spychalskiego zapowiadał się całkiem nieźle. Największym atutem książki był niewątpliwie pomysł na fabułę czyli umieszczenie akcji w okresie kiedy to w poł XX w. Rzeczpospolita jest mocarstwem rozdającym karty nie tylko w Europie,
a Zakon Krzyżacki jej protektoratem. Gdyby zbudować na tej podstawie cały cykl mogła wyjść z tego całkiem interesująca seria. Niestety zamiast tego otrzymaliśmy powieść najwyżej przeciętną.

Największym problemem jest nagromadzenie tak dużej ilości wątków rozrzuconych po różnych częściach świata, w którym to Rzeczpospolita jest głównym graczem. Bez większych problemów można by je wszystkie pomieścić i jeszcze rozwinąć gdyby autor zdecydował się wyjść poza dwa bardzo krótkie tomy. W moim mniemaniu kolejnym istotnym problemem jest brak większej ilości opisów stworzonego przez autora świata oraz jego codziennej rzeczywistości, co umożliwiłoby czytelnikowi głębsze wczucie się w całą opowieść. Brakuje także (i to bardzo) mapki, która pozwoliłaby na zapoznanie się z sytuacją geopolityczną przedstawionego świata. Przypisy wyjaśniające niektóre wydarzenia ze spisanej na nowo historii były zdecydowanie niewystarczające. Zakończenie, co prawda, autor zostawił otwarte, gdyż "Rzeplici" ostatniej bomby nie odnaleźli, ale reszta ułożyła się już po myśli "Najjaśniejszej" co jest raczej mało zaskakujące.

Mimo, że książka Dariusza Spychalskiego nie okazała się lekturą wybitną to "powołała" do życia niezwykle interesującą i posiadającą ogromny potencjał alternatywną historię dziejów Polski. Może kiedyś znajdzie się ktoś kto stworzy całą serię osadzoną w podobnej rzeczywistości :)

"Krzyżacki Poker" autorstwa Dariusza Spychalskiego zapowiadał się całkiem nieźle. Największym atutem książki był niewątpliwie pomysł na fabułę czyli umieszczenie akcji w okresie kiedy to w poł XX w. Rzeczpospolita jest mocarstwem rozdającym karty nie tylko w Europie,
a Zakon Krzyżacki jej protektoratem. Gdyby zbudować na tej podstawie cały cykl mogła wyjść z tego całkiem...

Słaby thriller polityczny w doskonałej historii alternatywnej.
Ciężar powieści przesunięty jest w stronę jak najszerszego ukazania owej wymyślonej linii historycznej. Jest to pokazane, dobrze, nienachalnie i interesująco. Brakuje zaś trochę wspólnej osi fabularnej, która strasznie się rozjeżdża po zbyt wielu miejscach, wydarzeniach i bohaterach.

Wielka szkoda, że jako załącznik nie ma kalendarium równoległej historii oraz mapki.

Słaby thriller polityczny w doskonałej historii alternatywnej.
Ciężar powieści przesunięty jest w stronę jak najszerszego ukazania owej wymyślonej linii historycznej. Jest to pokazane, dobrze, nienachalnie i interesująco. Brakuje zaś trochę wspólnej osi fabularnej, która strasznie się rozjeżdża po zbyt wielu miejscach, wydarzeniach i bohaterach.

Wielka szkoda, że jako...

Dwudziestowieczna alternatywa, militarne sf, napisane dość zgrabnie. Rzeczypospolita trojga narodów jest największą potęgą europejską a państwo krzyżackie czymś w rodzaju jej lenna. No i Krzyżacy postanawiają się uniezależnić. Na pewno nie jest to pozycja obowiązkowa ale mocno wciąga i można przeczytać z dużą przyjemnością mimo, że tu i ówdzie trochę trzeszczy. Ale nie za bardzo.

Dwudziestowieczna alternatywa, militarne sf, napisane dość zgrabnie. Rzeczypospolita trojga narodów jest największą potęgą europejską a państwo krzyżackie czymś w rodzaju jej lenna. No i Krzyżacy postanawiają się uniezależnić. Na pewno nie jest to pozycja obowiązkowa ale mocno wciąga i można przeczytać z dużą przyjemnością mimo, że tu i ówdzie trochę trzeszczy. Ale nie za...

Lepsza niż poprzednia część. Może dlatego bardziej przypadła mi do gustu, ponieważ w tej drugiej części dopiero zaczęłam kojarzyć, który bohater jest kim..

Lepsza niż poprzednia część. Może dlatego bardziej przypadła mi do gustu, ponieważ w tej drugiej części dopiero zaczęłam kojarzyć, który bohater jest kim..

Drugi i ostatni tom. Tym razem autor przenosi nas do Prus. Przez większość książki towarzyszymy przemytnikowi Mateuszowi i jego ekipie. Dowiadujemy się powodów, dlaczego każdy z przemytników zajął się tą robotą. Poznajemy historię szefa szmuglerów i jego rodziny.
Z chwilą zagrożenia dla kraju dzieje się to, co najbardziej kocham w nas, Polakach. Odkładamy waśnie oraz spory i się jednoczymy w sprawie ochrony kraju. Tak było też z kanclerzem RP, przywódcą ugrupowanie herbowych i jego przeciwnikiem z opozycji, liderem bez herbowych. Kończą kłótnie, nie zrzucają na siebie nawzajem winy o zamach na gen. Wiśnowieckiego w kolonii tylko jednoczą się przeciw Krzyżakom.
Było też kilka zabawnych momentów, najbardziej zapadł mi ten z Gdynią. "- [..] Jakaś wieś pod Gdańskiem, Gdynia czy jakoś tak..." W dodatku postać przemytnika Ottona i jego strach przed wykryciem i nie dostaniem obywatelstwa (Niemiec starający się o POLSKIE obywatelstwo! coś pięknego!),rozrzedzała napięcie podczas czytania.
Jednak książka kończy się w taki sposób, że trzeci tom może spokojnie powstać. To mnie bardzo zdenerwowało, ponieważ przez kilka godzin męczyła mnie myśl. Co z tą bombą w Megapolis i z krzyżackim rządem na emigracji?!

Drugi i ostatni tom. Tym razem autor przenosi nas do Prus. Przez większość książki towarzyszymy przemytnikowi Mateuszowi i jego ekipie. Dowiadujemy się powodów, dlaczego każdy z przemytników zajął się tą robotą. Poznajemy historię szefa szmuglerów i jego rodziny.
Z chwilą zagrożenia dla kraju dzieje się to, co najbardziej kocham w nas, Polakach. Odkładamy waśnie oraz spory...

Niestety tom drugi "Krzyżackiego pokera" nie podobał mi się tak bardzo jak tom pierwszy. Owszem, intryga nadal jest wielowątkowa, ale książka jakoś nie trzymała w napięciu. Jak na mój gust trochę za dużo przypadku. Ogólnie pomysł dość ciekawy, książka nie nudzi, ale mogło być lepiej.

Niestety tom drugi "Krzyżackiego pokera" nie podobał mi się tak bardzo jak tom pierwszy. Owszem, intryga nadal jest wielowątkowa, ale książka jakoś nie trzymała w napięciu. Jak na mój gust trochę za dużo przypadku. Ogólnie pomysł dość ciekawy, książka nie nudzi, ale mogło być lepiej.