Książka Agaty Świerzowskiej stanowi unikalne, nie tylko w polskiej literaturze przedmiotu, studium o postaci, czy wręcz o instytucji guru. W pierwszej części publikacji autorka analizuje formułowanie się i funkcjonowanie postaci guru w tradycji indyjskiej. Szukając genezy tego zjawiska, wskazuje także na specyficzne indyjskie uwarunkowania kulturowo-społeczne, które stworzyły przestrzeń dla działalności przewodników duchowych. Jest to jednocześnie próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego instytucja tego rodzaju nie powstała na innych obszarach kulturowych. Kolejne rozdziały tej części książki są obszerną analizą samej postaci guru (jego natury, cech charakteru, umiejętności, powinności, miejsca w strukturze społecznej itd.) oraz specyficznej relacji łączącej guru i ucznia.Druga część publikacji odnosi się do okresu, który rozpoczyna się wraz z pierwszymi wyprawami indyjskich przewodników duchowych na Zachód i trwa aż do dzisiaj. Jest to próba całościowego spojrzenia na zjawisko figury współczesnego guru zarówno w Indiach, jak i na Zachodzie oraz znalezienia odpowiedzi na pytanie o przyczyny atrakcyjności instytucji guru w świecie cywilizacji zachodniej.W trzeciej części autorka przedstawia i analizuje postaci czterech wybranych współczesnych guru. Są to Paramahansa Yogananda – ostatni guru krija jogi; Amritanandamayi Devi – przytulająca guru, Adi Da Samraj – amerykański szalony guru, oraz Jiddu Krishnamurti – antyguru, burzyciel autorytetów. Książka zainteresuje osoby zajmujące się indologią, kulturoznawstwem, religioznawstwem, psychologią, a także tych dla których naukowe analizy przemian w zakresie religii i światopoglądów stanowią interesujące zagadnienie.