Książka jest zbiorem felietonów autora, prezentowanych w latach 2003-2006 na łamach tygodnika "Wprost". Wszystkie felietony skupiają się na prezentowaniu gospodarki wolnorynkowej jako ustroju, który przyniesie Polsce najwięcej korzyści. Wacław Wilczyński w swoich tekstach krytyce poddaje przede wszystkim koncepcje "trzeciej drogi pomiędzy kapitalizmem a socjalizmem" w gospodarce oraz populistyczne deklaracje polityków rodzaju na przykład nacjonalizacji "strategicznych gałęzi przemysłu". Dużo miejsca poświęca też polityce uprawianej przez ówcześnie ważną partię polityczną - Samoobronę. Gwoli ścisłości, autor nie wyraża o tej partii dobrych słów. Ogółem jednak, każdemu ówczesnemu środowisku politycznemu wytknięte zostają zapędy totalniackie, zmierzające do sterowania gospodarką. Tutaj uwidacznia się też główny minus tego zbioru, mianowicie jego nieaktualność. Wilczyński jako jedyną partię najbliższą ideałom liberalnym wskazuje Platformę Obywatelską, podczas gdy czas później pokazał, że deklarowany liberalizm nie zawsze jest wcielany w życie. Cóż, liberałom (w rozumieniu klasycznym) w dzisiejszych czasach nie jest lekko.

Pomimo jednak pewnego zdezaktualizowania materiału, dużą część spostrzeżeń autora można odnieść do dzisiejszej Polski. Dla liberała wiąże się to jednak ze smutną konstatacją, że w ciągu niespełna dziesięciu lat niewiele się w Polsce zmieniło.

Książka jest zbiorem felietonów autora, prezentowanych w latach 2003-2006 na łamach tygodnika "Wprost". Wszystkie felietony skupiają się na prezentowaniu gospodarki wolnorynkowej jako ustroju, który przyniesie Polsce najwięcej korzyści. Wacław Wilczyński w swoich tekstach krytyce poddaje przede wszystkim koncepcje "trzeciej drogi pomiędzy kapitalizmem a socjalizmem" w...