Monologi Waginy to zbiór opowieści kobiet o swojej kobiecości przez pryzmat dojrzewania, odkrywania czy nawet gwałtu. To wywiady z kobietami młodymi, samotnymi. zamężnymi i starymi. Wywiady do granic intymne. To książka bardzo kobieca, ale mężczyźni też powinni ją przeczytać. Autorka chce nazywać rzeczy po imieniu. Jest tam kilkadziesiąt nazw kobiecych narządów płciowych. Autorka zadaje pytania kobietom w stylu co Twoja pochwa powiedziałaby, gdyby mogła mówić, w co by się ubierała. To upostaciowienie kobiecości, esencja bycia kobietą. Wywiady, czy wyznania czasami dowcipne, śmieszne. A czasami pełne żalu i gniewu. Są też pełne bólu. Autorka to feministka walcząca przeciwko przemocy wobec kobiet. Monologi Waginy, to przede wszystkim monodram. W tej chwili wystawiony w ponad trzydziestu krajach. Powstał nawet film. W książce jednak, pośród “opowieści pochwowych” dużo jest opowiadania właśnie o wystawianiu tej sztuki na wszelkich uczelniach w stanach i w wielu krajach. Podziękowania dla osób zaangażowanych w organizowanie i zbiórkę pieniędzy na cel walki z przemocą wobec kobiet. Reakcje widzów, głównie kobiet. Ale też mężczyzn. W Polsce Monologi były już grane. Szkoda, że przegapiłem.

Monologi Waginy to zbiór opowieści kobiet o swojej kobiecości przez pryzmat dojrzewania, odkrywania czy nawet gwałtu. To wywiady z kobietami młodymi, samotnymi. zamężnymi i starymi. Wywiady do granic intymne. To książka bardzo kobieca, ale mężczyźni też powinni ją przeczytać. Autorka chce nazywać rzeczy po imieniu. Jest tam kilkadziesiąt nazw kobiecych narządów płciowych....