Opinia i ocena nie dotyczy jednej książki, ale całego cyklu, z którego niestety w Polsce wydano tylko dwa tomy, i to bynajmniej nie najlepsze. "Odblaski Eterny" obiektywnie patrząc mają jakieś wady, poszczególne części są nierówne, gdzieś w ostatnich dwóch zaczynają się pojawiać dłużyzny, a niektórzy bohaterowie tracą nieco z dawnego charakteru... To patrząc obiektywnie, ale ja nie jestem w stanie tego zrobić. Cykl Wiery Kaszy jest jedną z moich największych literackich miłości. Kocham go za wielowątkowość, za intrygę tak wielopoziomową i skomplikowaną, że do teraz niektórych jej elementów nie jestem w stanie ogarnąć; za zwroty akcji i to, że żaden bohater nie może się czuć bezpieczny, choć jednocześnie brak epatowania brutalnością, jak u Martina czy Eriksona; za opisy bitew, za to, że nic (albo prawie nic) nie jest czarno-białe, za przebogaty, przemyślany i szczegółowy świat z fascynującym systemem wierzeń i sił mistycznych, za klimat, ale przede wszystkim za bohaterów i relacje między nimi; wreszcie za godziny rozmów o możliwych rozwiązaniach fabularnych, snucia domysłów, analizowania szczegółów albo po prostu adorowania Walentyna czy Germona. I za to, że chyba żadna książka ani żaden cykl tak mnie emocjonalnie nie kopią, jak niektóre sceny spod pióra Kaszmy.

Opinia i ocena nie dotyczy jednej książki, ale całego cyklu, z którego niestety w Polsce wydano tylko dwa tomy, i to bynajmniej nie najlepsze. "Odblaski Eterny" obiektywnie patrząc mają jakieś wady, poszczególne części są nierówne, gdzieś w ostatnich dwóch zaczynają się pojawiać dłużyzny, a niektórzy bohaterowie tracą nieco z dawnego charakteru... To patrząc obiektywnie,...