Z książkami Pani Ireny Matuszkiewicz nie miałam wcześniej styczności, ale po tej pozycji mam ochotę na więcej :) Powiem szczerze , że sięgnęłam po tą książkę, ponieważ zaintrygował mnie tytuł. Nie boję się pająków i lubię je , więc tym bardziej ciekawiło mnie o co chodzi. Już od pierwszych słów wiedziałam, że to jest jedna z tych książek z którą będzie mi się trudno rozstać :)
Głównymi bohaterami są państwo Pajączkowscy. Starsze małżeństwo, ona była komisarz milicji, on można powiedzieć fanatyk podsłuchu, podglądania i przestrzegania prawa. Obydwoje dali się we znaki mieszkańcom bloku w którym mieszkają. Czepiają się wszystkiego co można nazwać łamaniem prawa (nawet absurdalne sprawy). Kodeks mają w malutkim paluszku i wykorzystują to na każdym kroku.
Robi się naprawdę ciekawie kiedy ów Pan Pajączkowski zostaje znaleziony w lesie , martwy. Nie dość ,że nieboszczyk to jeszcze ma świecące rogi na głowie. :P W tedy się zaczyna śledztwo i wzajemne podejrzenia . A sprawcą mógł być każdy sąsiad z racji, że ze wszystkimi Pajączkowski miał na haku.
Sprawą zajmuje się komisarz Dyna który oprócz szukania mordercy walczy ze zrzuceniem kilku kilogramów.
Postaci w tej książce jest momentami tak wiele , że można się zakręcić.
Napisana jest lekko, przyjemnie i z humorem. Akcja zmienia się co chwilę i można powiedzieć, że do ostatniej kartki nie wiadomo kto zabił. Wciąga naprawdę szybko i na długo. Polecam po stokroć. :):) chyba pokocham Panią Irenę Matuszkiewicz :):)

Z książkami Pani Ireny Matuszkiewicz nie miałam wcześniej styczności, ale po tej pozycji mam ochotę na więcej :) Powiem szczerze , że sięgnęłam po tą książkę, ponieważ zaintrygował mnie tytuł. Nie boję się pająków i lubię je , więc tym bardziej ciekawiło mnie o co chodzi. Już od pierwszych słów wiedziałam, że to jest jedna z tych książek z którą będzie mi się trudno rozstać...