"Na świecie nie ma żadnego porządku, żadnej sprawiedliwości, tylko walka(...). Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku, a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie..."

Takimi słowami Bolesław Prus w Lalce podsumował ludzkie życie. Piękna opowieść o miłości człowieka sprawiedliwego, romantyka, idealisty do kobiety, która bawiła się nim i skazywała go jedynie na cierpienie. Patrząc z innej strony, ile można zyskać dzięki miłości? Cały majątek i szczęście mężczyzny wynikało z jego wielkiego i gorącego uczucia, jednakże nieodwzajemnionego, do Izabeli.

Każdy chyba zna opowieść o Wokulskim i Łęckiej, nawet tylko ze słuchu i epitetów kierowanych do Izabeli(wiecie co mam na myśli). Ja sama długo się ociągałam z wypożyczeniem jej ze strachu, że nie przebrnę przez ciężki język i zanudzę się na śmierć. A tu miłe zaskoczenie! Historia Lalki mnie urzekła i szczerze mogę powiedzieć, że dobrze zrobiłam czytając ją zanim stała się moją lekturą. Styl pisania nie jest trudny czy niezrozumiały. Nie nudziłam się wcale(prócz króciótkich opisów wojny Napoleona przez Rzeckiego) i śmiało mogę polecić książkę wszystkim, którzy się zastanawiają czy warto ją przeczytać. Uwierzcie, że warto. A to, że w tym roku Lalka była na maturze i to, że jest lekturą, to tylko dodatki, które przydadzą się w późniejszym czasie. Z czystym sercem dodaję książkę do ulubionych i myśle, że kiedyś jeszcze do niej wrócę.

"Na świecie nie ma żadnego porządku, żadnej sprawiedliwości, tylko walka(...). Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku, a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie..."

Takimi słowami Bolesław Prus w Lalce podsumował ludzkie życie. Piękna opowieść o miłości człowieka sprawiedliwego, romantyka, idealisty do kobiety, która bawiła się nim i...