7/10 – BARDZO DOBRY

Naomi miała cztery lata, kiedy została brutalnie zamordowana. Charles Hillenbrand – ojciec dziewczynki nie może pogodzić się z tą ogromną stratą, obwiniając się za śmierć córki, która zaginęła będąc pod jego opieką. Mężczyzna każdej nocy słyszy tajemnicze szepty przypominające głos utraconego dziecka. Jego cierpienia dodatkowo potęgują znalezione stare fotografie na których jest Naomi… i nie tylko ona. Każde zdjęcie przedstawia też dwie nieznane mu dziewczynki oraz obserwującego je tajemniczego mężczyznę. Kim są ludzie na fotografiach? Czyje głosy słyszy Charles? Jaką rolę w całej historii odgrywa dom w którym mieszka, a w szczególności pokój jego zmarłej córki?

Duchy, tajemnica z przeszłości oraz krwawe sekrety starej posiadłości – z tym wszystkim zetkniemy się przy lekturze „Pokoju Naomi”. Nie da się więc ukryć, że mamy do czynienia z konwencjonalną opowieścią o nawiedzonym domu, jakich wiele funkcjonuje w literaturze grozy. Jonathan Aycliffe (a właściwie Denis MacEoin, bo tak brzmi prawdziwe nazwisko pisarza) nie wymyślił nic innowacyjnego i stosuje schematy typowe dla klasycznego ghost story, czyli jednego z najbardziej oklepanych tematów literackiego horroru.
Na szczęście styl pisarza i język jakim się posługuje wyróżnia „Pokój Naomi” wśród nawału podobnych historii. Jest to bardzo dobrze napisana, ponura i intrygująca powieść o mrocznych zakamarkach ludzkiej duszy, co w pewnych aspektach przypomina mi „Lśnienie” Stephena Kinga. W obu przypadkach opowieść o duchach i nawiedzonym domu jest tylko tłem dla historii człowieka z wolna popadającego w obłęd.
Powieść irlandzkiego pisarza jest krótka, ale zwięzła i dość intensywna. Autor sprawnie buduje nastrój grozy, umiejętnie podkręcając napięcie tak, by rosło z każdą kolejną stroną. Cała historia ma mocny wydźwięk emocjonalny i zwieńczona jest dramatycznym finałem, co sprawa, że na dłużej zostaje w pamięci czytelnika.

Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić tę niepozorną książkę każdemu, kto lubi powieści z dreszczykiem. Myślę, że „Pokój Naomi” dostarczy czytelnikowi wielu emocji i czas poświęcony na jej lekturę, nie będzie czasem straconym. Tym bardziej, że jak już wspomniałem wcześniej powieść jest króciutka i na tyle absorbująca, że śmiało można ją przeczytać w jeden wieczór.

7/10 – BARDZO DOBRY

Naomi miała cztery lata, kiedy została brutalnie zamordowana. Charles Hillenbrand – ojciec dziewczynki nie może pogodzić się z tą ogromną stratą, obwiniając się za śmierć córki, która zaginęła będąc pod jego opieką. Mężczyzna każdej nocy słyszy tajemnicze szepty przypominające głos utraconego dziecka. Jego cierpienia dodatkowo potęgują znalezione stare...