Kryminał na wskroś warszawski, a nawet żoliborsko-bemowski :) "Morderstwo tuż za rogiem", można by rzec. Komisarz Nowak chodzi moimi ścieżkami. Trochę fajnie i trochę dziwnie jest czytać o okolicach, które się dobrze zna. Podchodziłam do książek Konatkowskiego jak do jeża, ale już wiem, że zupełnie niesłusznie.
W książce jest mnóstwo odniesień do miejsc których już nie ma, albo które dopiero powstaną (kryminał pisany w 2005/06 r.), odniesień do dobrej literatury, warszawskich wydarzeń. Postać głównego bohatera nie odbiega od modnego nurtu w powieści kryminalnej - oto nieco sterany życiem, smutny komisarz po rozwodzie, przeciętny, czasem zblazowany, normalny facet, musi złapać seryjnego mordercę, który grasuje w komunikacji miejskiej. I łapie, i robi to dobrze, bo lubi swoją pracę. Tak jak inni komisarze: Pater, Heinz (Czubaj), Nemhauser (Hagen), dziennikarz Pruski (Głuchowski), prokurator Szacki (Miłoszewski).
"Przystanek..." - bardzo fajnie się czyta, bo Konatkowski używa języka prostego, ale zgrabnego, pisze z polotem i ma fantastyczny zmysł obserwacji.
Polecam na chłodne wieczory.

Kryminał na wskroś warszawski, a nawet żoliborsko-bemowski :) "Morderstwo tuż za rogiem", można by rzec. Komisarz Nowak chodzi moimi ścieżkami. Trochę fajnie i trochę dziwnie jest czytać o okolicach, które się dobrze zna. Podchodziłam do książek Konatkowskiego jak do jeża, ale już wiem, że zupełnie niesłusznie.
W książce jest mnóstwo odniesień do miejsc których już nie ma,...