Intensywność to moje pierwsze podejście do twórczości pana Koontz'a... no i nie wiem czy nie ostatnie. Książka zbierała wysokie noty więc spodziewałem się czegoś naprawdę mocnego. No i dostałem... mocnego gniota. Nigdy nie czytało mi się tak ciężko żadnej książki (nie licząc lektur ;)). Po pierwszych 100 stronach chciałem odpuścić ale postanowiłem wziąć się w garść i wytrwać. Książka opowiada o dziewczynie imieniu Chyna (?!?!), która chowając się pod łóżkiem, unika masakry, dokonanej przez psychopatycznego mordercę w rodzinnym domu jej najlepszej przyjaciółki. Po czym wkrada się do jego samochodu i jedzie z nim na przejażdżkę jako pasażerka na gapę. Pierwszy minus, od razu, na wstępie wędruje do głównej bohaterki. Już po przeczytaniu jej imienia (głupsze jest chyba tylko Smoky Barett) wiedziałem, że będzie mnie irytowała. (Odnoszę wrażenie, że autorzy nazywając tak idiotycznie swoich bohaterów na siłę starają się stworzyć jakąs kultową postać, jak James Bond). Nasza protagonistka zachowuje się tak idiotycznie, tak absurdalnie, że w nie których momentach książka zahaczała o pastiż. Nikt na świecie nie zachowywałby się tak jak ona w tej książce. Nikt! Nie chce spojlerować więc nie napiszę o co mi dokładnie chodzi. Pierwsze 100 stron to dla mnie udręka w czytaniu mimo, że akcja idzie do przodu. Będąc w połowie zauważam, że kiedy poznajemy bliżej naszego morderce, książka zaczyna mi się podobać. Podobało mi się, że autor nie "czaił się" i od razu podał nam jego imię i nazwisko. Gość wydaję się bezlitosny, nie czuły na nic a mimo tego nie szalony. Nooo, w takim razie byłem przekonany, że mimo fatalnej głównej bohaterki, on pociągnie książkę w dobrym kierunku! Nic bardziej mylnego. On też okazuję się przewidywalnym idiotą. "Zabije cię ale najpierw się z Tobą pobawię. Zrobię ci to i tamto. Będziesz błagała o litość! Ha ha... ale najpierw powiem ci wszystko o sobie i pojadę do pracy zostawiając cię na kilka ładnych godzin samą w moim pięknym domu z którego na pewno nie uciekniesz! Mua ha ha! Ale jak wróce...!! Na pewno cię zabiję! Masz jak w banku! Ale narazie wychodzę". No po prostu tragedia. Ostatnie 80 stron wlecze się jak flaki z olejem. Kiedy szukałem opinii o książce znalazłem info, że zakończenie jest nieprzewidywalne. Hmm, jeżeli żyłeś/aś przez ostatnie 20 lat pod kamieniem albo w jaskinie to na pewno. Jak dla mnie powieść bardzo słaba. Jeżeli pana Koontza wymienia się w jednym rzędzie ze Stephenem Kingiem to albo jest przereklamowany albo miał gorszy dzień. Musiałbym być bardzo znudzony i zdesperowany, żeby sięgnąć po kolejną książkę tego autora. 4/10

Intensywność to moje pierwsze podejście do twórczości pana Koontz'a... no i nie wiem czy nie ostatnie. Książka zbierała wysokie noty więc spodziewałem się czegoś naprawdę mocnego. No i dostałem... mocnego gniota. Nigdy nie czytało mi się tak ciężko żadnej książki (nie licząc lektur ;)). Po pierwszych 100 stronach chciałem odpuścić ale postanowiłem wziąć się w garść i...