Książka momentami wyraża treści obraźliwe dla kobiet. Seksistowskie „dowcipy” jako „przerywniki” i warstwa rozrywkowa nie śmieszą, raczej żenują.
Perfekcyjna pani domu jest w tej książce idealną niewolnicą i wołem roboczym, wszystko musi umieć, a mieszka koniecznie w swoim własnym i do tego ogromnym domu, ma co najmniej jednohektarowy ogród i sad, mnóstwo mebli i linoleum w kuchni (kto dzisiaj ma linoleum!?)
Niektóre porady mają sens, ale BARDZO-NIEKTÓRE.
Porady w większości są z epoki kamienia gładzonego. Kto dziś smaruje linoleum olejem, żeby nie pękało? W ogóle kto normalny używa linoleum? Kto wywabia plamy cytryną z solą? Przecież są odplamiacze. W wielu przypadkach lekarstwo w tych poradach jest gorsze od choroby, a przynajmniej droższe. Kto przemywa rany rumiankiem, a nadmanganianem potasu mięso? Chyba odwrotnie, jeśli już? Czyszczenie mebli piwem? Przecież jest cała bateria środków czyszczących tańszych od piwa. Kto używa stalowych patelni, gdy są teflonowe i ceramiczne? Pomysły na ryż, który ma się nie sklejać, wnioskuję, że autorka nie umie gotować ryżu.
Taki poradnik powinien zaczynać się od listy rzeczy i preparatów, ktore powinno się mieć w domu. A potem obejmować podstawowe i najprostsze czynności prowadzące do celu. Jakieś zmywanie śladów po taśmie klejącej wszystkim, tylko nie tym co trzeba. W tej chwili, jeśli kupujemy cokolwiek w sklepie lub supermarkecie, to spotykamy rzeczywiście upierdliwe naklejki na wszystkim, na przykład na kubkach, które po odklejeniu pozostawiają obrzydliwą kleistą substancję. I tu porada powinna być jedynie słuszna - zmywamy to tylko i wyłącznie benzyną ekstrakcyjną. Proste, nie? Butów nie suszymy wpychając do nich gazety, za 20 zł w internecie kupujemy taką elektryczną suszarkę do butów, naprawdę za 20 zł[!], wkładamy ją do wnętrza butów, wtyczkę do gniazdka i suszymy, a przy okazji dioda świecąca ultrafioletem zabija grzyby i bakterie, które odpowiadają za smrodliwość obuwia. Wyszliśmy z epoki kamienia gładzonego. Nie suszymy grzybów na sznurkach, tylko kupujemy suszarkę do grzybów (i warzyw)[100zł] i za 24 godziny mamy wysuszone i do tego w temperaturze, którą sobie ustawimy.
Moim zdaniem ten poradnik jest nieżyciowy i stworzony dla prababci, taki poradnik należałoby napisać od nowa i zaktualizować porady do stanu cywilizacyjnego XXI wieku. Niektóre porady są wręcz niebezpieczne: jeśli kogoś boli ucho (a mam na myśli PRAWDZIWY ból ucha, czyli zapalenie ucha środkowego),to nie wpychamy do niego cebuli, tylko biegniemy na pogotowie, a jeśli mieszkamy na zadupiu za siódmą górą, to w domu powinien być Atecordin, maść-antybiotyk do ucha. I tak dalej i tak dalej...
Nie chce mi się wszystkiego komentować.
Nie jestem co prawda kobietą, ale kobiece tematy mnie od czasu do czasu interesują, także dotyczące prowadzenia gospodarstwa, bo w dobie równouprawnienia obowiązki powinny spadać w równym stopniu na każdego, więc pozwoliłem sobie zapoznać się z tą książeczką i generalnie jestem zawiedziony.
I jeszcze jedno: porady będące do przyjęcia (kilka z nich sensowne) mieszają się z całkowitymi zabobonami, jak na przykład ten najczęściej przenoszony zabobon dotyczący gotowania jajek w osolonej wodzie. Otóż z całą pewnością osolenie wody nie wpływa na pękanie jajek, ani na wyciek z wnętrza jajka zawartości przy jego gotowaniu. Natomiast powolne ogrzewanie wody przy gotowaniu jajek na twardo jest o wiele skuteczniejsze, bo część gazu z wnętrza jajka powoli przedostaje się przez skorupkę, więc ciśnienie nie rozsadza jajka, ponadto proces ścinania białka zaczyna się od temperatury 60 stopni Celsjusza... Ale tego w poradniku nie znajdziecie.
Mieszanie porad, które moglibyśmy wykorzystać z takimi, które są powielanymi zabobonami stanowi zagrożenie, że w danej sytuacji wykorzystamy akurat zabobon i skutek naszego działania będzie zerowy, albo nawet szkodliwy.
No dobrze, zostawiam temat, bo nie chce mi się już więcej znęcać nad tym poradnikiem.

Książka momentami wyraża treści obraźliwe dla kobiet. Seksistowskie „dowcipy” jako „przerywniki” i warstwa rozrywkowa nie śmieszą, raczej żenują.
Perfekcyjna pani domu jest w tej książce idealną niewolnicą i wołem roboczym, wszystko musi umieć, a mieszka koniecznie w swoim własnym i do tego ogromnym domu, ma co najmniej jednohektarowy ogród i sad, mnóstwo mebli i linoleum w...