Chcemy spojrzeć na naturalizm prawniczy z nieco innej niż czyniono to do
tej pory, szerszej, interdyscyplinarnej perspektywy, uwzględniając obok
filozoficznoprawnego również filozoficzny, etyczny, bioetyczny,
metodologiczny, logiczny, psychologiczny oraz ekonomiczny punkt
widzenia. (...) Celem tego opracowania jest bowiem porównanie różnych
ujęć i definicji naturalizmu. Chodzi nam zwłaszcza o poszukanie takich
znaczeń i interpretacji, które mogłyby być również użyteczne do budowy
modeli dających się wykorzystać w nauce i praktyce prawniczej. Dlaczego
zajęliśmy się akurat naturalizmem prawniczym? Przecież czas, w którym
istotną rolę w debacie prawniczej odgrywały naturalistyczne lub, jak kto
woli, realistyczne filozofie prawa, już przeminął. Jakkolwiek wątki
naturalistyczne są wciąż obecne we współczesnej refleksji
filozoficznoprawnej, to jednak "moda na naturalizm" skończyła się mniej
więcej w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Niemniej jesteśmy
głęboko przekonani, że "alternatywa naturalistyczna" wciąż jest ważna
dla współczesnej nauki prawa i praktyki prawniczej. Naturalizm prawniczy
jest nie tylko istotną alternatywą dla wszelkich antynaturalistycznych
filozofii prawa, lecz może także umożliwić rzeczywiste otwarcie
prawoznawstwa na badania prowadzone na terenie współczesnej filozofii,
psychologii, neuroscience oraz ekonomii. Otwarcie takie jest zresztą
warunkiem koniecznym dalszego rozwoju nauki prawa i praktyki prawniczej.