O wszystkim i o niczym.

Tymi słowami określiłabym tę książkę. W założeniu, sugerując się nawet tym pompatycznym tytułem, ta powieść miała UCZYĆ. Czego? Otóż na to pytanie nie wiem czy sam autor znalazłby odpowiedź.

Książką przedstawia historię Granta Wigginsa, czarnoskórego nauczyciela. Czas akcji to lata 40., czyli okres podziału społeczeństwa ze względu na pochodzenie i kolor skóry. Wiggins zostaje zmuszony do uczenia skazanego na karę śmierci, najprawdopodobniej niesłusznie, Jeffersona. Narracja prowadzona jest pierwszoosobowo, więc czytelnik wraz z głównym bohaterem zmaga się z tą smutną historią.

Dobrze jest przedstawione środowisko i postacie drugo- oraz trzecioplanowe. Cały czas podkreślane są różnice między ludźmi o innych kolorach skóry. Dla czytelnika europejskiego jest to bardzo ciekawe i zarazem poruszające. Książka ta dobrze tłumaczy współczesnemu czytelnikowi z jakimi problemami nadal, po tylu dekadach, zmaga się społeczeństwo USA. Dla mnie osobiście niepojęte jest, jak można zmuszać drugiego człowieka do upokorzenia i stracenia szacunku do samego siebie..

Natomiast mam problem z bohaterami. Nie tyle z główną postacią, ile z jego rodziną. Postać ciotki i pastora są absolutnie koszmarne.

Mam również problem z nawiązaniami do religii. Mam poczucie, że z jednej strony autor chce mówić o Bogu i podkreśla jego rolę w ostatnich dniach życia człowieka. Jednocześnie jednak Gaines mocno kontrastuje postawę Wigginsa i pastora. Z tym, że głównego bohatera można lubić i automatycznie wspierać, a tego drugiego trudno zrozumieć i nie darzy się go sympatią.

Bardzo dobra jest jednak wstawką z pamiętnika Jeffersona. W końcu cała historia jest o nim i o jego sytuacji, a jest tak mało tej postaci. Chciałoby się stwierdzić - więcej!

Z jednej strony "Lekcja przed egzekucją" czegoś uczy - przemiany, godności człowieka, bohaterstwa. Z drugiej jednakże ta historia jest dość płytka. Znajduję trzy problemy w tej książce: niesympatyczni i nie dający się zrozumieć pewni bohaterowie, źle wyważone punkty nacisku oraz samo nastawienie autora, który miał zamiar napisać głęboką i refleksyjną powieść. Wyszło jak wyszło - średnio.

O wszystkim i o niczym.

Tymi słowami określiłabym tę książkę. W założeniu, sugerując się nawet tym pompatycznym tytułem, ta powieść miała UCZYĆ. Czego? Otóż na to pytanie nie wiem czy sam autor znalazłby odpowiedź.

Książką przedstawia historię Granta Wigginsa, czarnoskórego nauczyciela. Czas akcji to lata 40., czyli okres podziału społeczeństwa ze względu na pochodzenie...

Książka dająca do myślenia, ukazuje niesprawiedliwość oraz stereotypy, które niestety utrzymują się po dzień dzisiejszy. Pokazuje nam jak w tamtych czsach stać się "człowiekiem" przed własną śmiercią, w końcu to kolor skóry i poziom wyuczenia pokazuje kto nim jest. Bardzo ciekawie ukazany smutny i ciężki temat, który łatwo się czyta i brnie przez rozdziały

Książka dająca do myślenia, ukazuje niesprawiedliwość oraz stereotypy, które niestety utrzymują się po dzień dzisiejszy. Pokazuje nam jak w tamtych czsach stać się "człowiekiem" przed własną śmiercią, w końcu to kolor skóry i poziom wyuczenia pokazuje kto nim jest. Bardzo ciekawie ukazany smutny i ciężki temat, który łatwo się czyta i brnie przez rozdziały

To moja pierwsza książka tego autora, zapewne nie ostatnia:)
"Lekcja..." jest książką nietuzinkową, oryginalną i jak się ostatnio dowiedziałam zekranizowaną - czyli moje drugie zamiłowanie co do filmów.
Książka ta opowiada prosto, bez zbytnich ubarwień los człowieka skrzywdzonego, oskarżonego, lecz pogodzonego ze swym losem. To próba uczłowieczenia przed egzekucją. Podczas czytania człowiek zadaje sobie mnóstwo istotnych pytań, skłania do refleksji itp. Bardzo dobra książka szczerze polecam!

To moja pierwsza książka tego autora, zapewne nie ostatnia:)
"Lekcja..." jest książką nietuzinkową, oryginalną i jak się ostatnio dowiedziałam zekranizowaną - czyli moje drugie zamiłowanie co do filmów.
Książka ta opowiada prosto, bez zbytnich ubarwień los człowieka skrzywdzonego, oskarżonego, lecz pogodzonego ze swym losem. To próba uczłowieczenia przed egzekucją. Podczas...

ODEJŚĆ Z TEGO ŚWIATA JAK CZŁOWIEK

Nie wiem, czy wyszłam kiedyś z biblioteki z pustymi rękami, nie wiem. Zawsze gdy chcę oddać dwie książki, wracam z pięcioma i tak w kółko. Tę książkę zauważyłam "niechcący". Moją uwagę przykuł tytuł. "Lekcja przed egzekucją"... mocne. Uwielbiam takie książki, więc i ta znalazła się na moim stosisku. Czekała długo, aż raczę wziąć ją w swoje łaskawe ręce, ale doczekała się... A może doczekałam się ja? W każdym razie nie żałuję. To, że z jej zapoznaniem zwlekałam tak długo, też ma znaczenie. Może musiałam do tej książki dojrzeć? Dojrzałam, przeczytałam i niemal konam z zachwytu.

Książka o skazanym na śmierć (niesłusznie?) młodym Murzynie, którego na sali sądowej nazwano ś w i n i a k i e m . Popada on w głęboką depresję, toteż jego babcia prosi miejscowego nauczyciela - Granta Wigginsa - o interwencję, ba, ona żąda od niego wsparcia. Profesor nie ma pojęcia, co zrobić, by pomóc Jeffersonowi "odejść z tego świata jak człowiek", nie świniak - człowiek. Grant co kilka dni odwiedza młodzieńca w więzieniu i próbuje, ja nawet powiedziałabym, że u s i ł u j e pomóc. A Jefferson? Jeśli rzuci na niego przelotne spojrzenie, to już jest dobrze, a gdy odpowie na pytanie monosylabą, życie staje się piękniejsze. Wiggins robi wszystko, by zmienić chłopaka, angażuje w to swoich uczniów i ich rodziców, a także innych mieszkańców miasteczka. Policjantów tylko jakoś nie specjalnie udaje mu się zainteresować tematem, ale łaskawie przyzwalają na działania nauczyciela. A ten staje na głowie - kupuje radio, zeszyt, ołówek i podpada pastorowi... A jednak pewnego dnia coś drgnęło. Rozmawiają; długo rozmawiają, chodząc po świetlicy. Grant prosi Jeffersona, by zjadł zupę, którą ugotowała babcia, wysłuchał pastora, któremu zależy na jego zbawieniu. Wraca zadowolony do Tęczy, gdzie ma spotkać się z ukochaną Vivian. Chce jej wszystko opowiedzieć, podzielić się z nią swoimi małymi-wielkimi sukcesami. Facet jest szczęśliwy - tak szczęśliwy, że ma przemożną ochotę porządnie komuś przywalić. I to pragnienie spełnia, bo spotyka Mulata, który ośmiela się kpić z jego ucznia "po godzinach". Gratulować mu czy współczuć? Obić facjatę wyższemu i silniejszemu też trzeba umieć, ale czy nie naważy się wtedy za dużo piwa? Termin egzekucji zbliża się nieubłaganie, Jefferson robi się bardziej otwarty i godny podziwu, wszyscy w miasteczku są z niego bardzo dumni - nawet policjanci! Czy uchronią już nie-świniaka przed zajęciem gorącego miejsca na kolanach "Okropnej Gertrudy"? Jeśli zaangażuje się całe miasto - czy możliwe jest zorganizowanie ucieczki?

Książki wbrew pozorom nie czyta się szybko. Czyta się ją błyskawicznie. Niby tematyka trudna, co do języka - szału nie ma, a jednak coś pociąga do przodu i ciągnie, i ciągnie. I kiedy już Cię dociąga, Ty zdumiony czujesz wilgoć na swoich policzkach. I zastanawiasz się nad sensem życia. Jestem na humanie, więc mogę błysnąć terminem - uważam, że można tę powieść zaliczyć do literatury parenetycznej. Rozumiem, nie wszyscy są humanistami, więc już wyjaśniam. Parenetyczne, czyli podsuwające postawy godne naśladowania. Tu jest takich wiele. Jefferson, Grant, ciocia Lou... zresztą tak naprawdę każda postać ma w sobie jakąś piękną cechę, którą warto w sobie pielęgnować.

Cóż mogę powiedzieć więcej. Chyba nic. Sam tytuł... sam tytuł mówi. Trzeba tylko dojrzeć i uważnie się w niego wsłuchać.

ODEJŚĆ Z TEGO ŚWIATA JAK CZŁOWIEK

Nie wiem, czy wyszłam kiedyś z biblioteki z pustymi rękami, nie wiem. Zawsze gdy chcę oddać dwie książki, wracam z pięcioma i tak w kółko. Tę książkę zauważyłam "niechcący". Moją uwagę przykuł tytuł. "Lekcja przed egzekucją"... mocne. Uwielbiam takie książki, więc i ta znalazła się na moim stosisku. Czekała długo, aż raczę wziąć ją w swoje...

Książka o ciekawej tematyce, niestety, kiepska forma realizacji pomysłu. Strasznie mi się dłużyło czytanie jej i myślę, że mogę zaryzykować stwierdzenie, że rozdział w formie pamiętnika bohatera skazanego na śmierć stanowi esencję całej książki i był to jedyny fragment, który cztałam z przyjemnością. A szkoda, bo treść zawiera ciekawe problemy współczesnego świata i gdyby były ujęte w bardziej interesujący sposób, oceniłabym ją dużo wyżej.

Książka o ciekawej tematyce, niestety, kiepska forma realizacji pomysłu. Strasznie mi się dłużyło czytanie jej i myślę, że mogę zaryzykować stwierdzenie, że rozdział w formie pamiętnika bohatera skazanego na śmierć stanowi esencję całej książki i był to jedyny fragment, który cztałam z przyjemnością. A szkoda, bo treść zawiera ciekawe problemy współczesnego świata i gdyby...

Zdecydowanie najlepsza jaką w ostatnim czasie czytałam! Gorąco polecam! ;))

Zdecydowanie najlepsza jaką w ostatnim czasie czytałam! Gorąco polecam! ;))

Jak nisko można się czuć będąc człowiekiem, jakim zbędnym, nikomu niepotrzebnym. O beznadziejności systemu, o przekonaniu, że tylko biały człowiek jest coś wart. Świetna. Do końca wierzy się, że jednak może...

Jak nisko można się czuć będąc człowiekiem, jakim zbędnym, nikomu niepotrzebnym. O beznadziejności systemu, o przekonaniu, że tylko biały człowiek jest coś wart. Świetna. Do końca wierzy się, że jednak może...