Przykro mi to pisać, ale ta książka zawiodła wszelkie moje oczekiwania.

Jak można przeczytać na okładce, ta książka to pamiętnik, który obejmuje 12 miesięcy z życia autora. W rzeczywistości to zbiór przemyśleń i...ekhem...'wierszy'. Wszystko zostało zilustrowane fotografiami wykonanymi przez autora. Książka jest podzielona na cztery części odpowiadające czterem porom roku. Jeśli ktoś myśli, że wpisy są w jakiś sposób powiązane z tym, w której części książki się znajdują, to może się bardzo rozczarować. Nie mówię, że takie sytuacje w ogóle nie mają miejsca, są to jednak nieliczne przypadki. Dlatego podział na pory roku wydaje się po prostu zbędny. Także fotografie nie są w żaden sposób kompatybilne z wpisami. Tekst sobie, zdjęcia sobie, nie ma między nimi połączeń. Jeśli już mowa o zdjęciach, w większości sprawiają wrażenie bardzo amatorsko wykonanych fotografii, obrobionych w jakimś bezpłatnym, oszczędnym w funkcje programie. Nagminnie stosowany jest efekt winiety, a zdjęcia głównie przedstawiają kwiaty, ewentualnie jakieś krajobrazy. Nie ma w nich nic wartego uwagi, nic poruszającego.
Jeśli chodzi zaś o sam tekst, są to refleksje autora najczęściej odnośnie do zwykłych spraw codziennych takich jak zakupy, bezsenność, kawa itd. Dodać trzeba, że bardzo płytkie, wręcz banalne refleksje. Najgorsze są wpisy, gdzie autor zamieszcza swoje „wiersze”, które są przykładami zwykłej grafomanii.

Przeczytanie tej książki było dla mnie prawdziwą męką.

Przykro mi to pisać, ale ta książka zawiodła wszelkie moje oczekiwania.

Jak można przeczytać na okładce, ta książka to pamiętnik, który obejmuje 12 miesięcy z życia autora. W rzeczywistości to zbiór przemyśleń i...ekhem...'wierszy'. Wszystko zostało zilustrowane fotografiami wykonanymi przez autora. Książka jest podzielona na cztery części odpowiadające czterem porom...