Przeczytałam tę książkę dawno, dawno temu i pozostało mi po niej niejasne, ale urokliwe wrażenie. Wywołana do odpowiedzi przez Aurlanda postanowiłam ją przeczytać jeszcze raz. Ciekawa byłam, co w niej mogło spodobać się nastoletniej Kasi, a czego nie zauważyła. PRL wtedy chylił się ku upadkowi i pokazywał swoje najbardziej szare i beznadziejne oblicze. A tu Indie, wielki świat dyplomacji, radżowie, miłość. W upale skrzą się bogactwa (jakoś nie zauważałam nędzy i rzeczywiście w książce łatwo ją było przeoczyć). Nie pamiętam też, żebym wtedy doceniła wątek polityczny, a ten był ważny, choć ze zrozumiałych względów traktowany ostrożnie. Główny bohater jest węgierskim dyplomatą, a rzecz dzieje się w okolicach 1956 roku. Aż dziwne, że Żukrowskiemu udało się potraktować ten wątek w miarę uczciwie i z mojego obecnego punktu widzenia tu leży największa wartość tej powieści. A jeśli chodzi o egzotykę i barwy życia to najwyraźniej wzrosły mi wymagania. "Kamienne tablice" nie uwiodły mnie już tak barwami cudownego świata jak kiedyś.

Przeczytałam tę książkę dawno, dawno temu i pozostało mi po niej niejasne, ale urokliwe wrażenie. Wywołana do odpowiedzi przez Aurlanda postanowiłam ją przeczytać jeszcze raz. Ciekawa byłam, co w niej mogło spodobać się nastoletniej Kasi, a czego nie zauważyła. PRL wtedy chylił się ku upadkowi i pokazywał swoje najbardziej szare i beznadziejne oblicze. A tu Indie, wielki...