"Może sens życia dla kobiety polega wyłącznie na tym, że ktoś ją odkryje, spojrzy na nią w taki sposób, że ona sama poczuje się ładna i promienna? Nie na patrzeniu, nie na słuchaniu cudzych słów, lecz na przeżywaniu własnych uczuć i wrażeń, własnych rozpaczy i radości. Własnej złości lub dobroci." (Carmen Laforet "Złuda")

Książka o dojrzewaniu, odkrywaniu samej siebie, swoich uczuć. Dla młodej dziewczyny, która nagle znalazła się w otoczeniu niezwykle mało przyjaznym, pełnym tajemnic i mroku, choć z założenia rodzinnym - droga ku poznaniu samej siebie staje się niezwykle trudna.
Momentami wszystko wydaje się być fałszywe, każda z postaci zdradliwa i trzymająca główną bohaterkę na dystans, doprowadzająca dziewczynę na skraj szaleństwa i zagubienia. Cieszy jednak fakt, że wszystkie wątki prowadzą ostatecznie do dobrego zakończenia.

A jeśli dodamy do tego cudowne opisy Barcelony - to mamy w ręku pozycję, po którą naprawdę warto sięgnąć.

Szkoda tylko, że autorka nie wydała nic więcej.

"Może sens życia dla kobiety polega wyłącznie na tym, że ktoś ją odkryje, spojrzy na nią w taki sposób, że ona sama poczuje się ładna i promienna? Nie na patrzeniu, nie na słuchaniu cudzych słów, lecz na przeżywaniu własnych uczuć i wrażeń, własnych rozpaczy i radości. Własnej złości lub dobroci." (Carmen Laforet "Złuda")

Książka o dojrzewaniu, odkrywaniu samej siebie,...