Wątki zapoczątkowane w „Samym Ostrzu” są tu odpowiednio rozwijane, tempo akcji wzrasta. Bohaterowie potrafią zainteresować nawet jeszcze bardziej niż poprzednio, wciąż też najciekawszym z nich jest Sand dan Glokta, były żołnierz, obecnie inkwizytor, człowiek kaleki i cyniczny, a przy tym nad wyraz interesujący. Choć i reszta nie zostaje w tyle. Rozrzut jest spory: kolejni bohaterowie są próżni, dzicy, przemądrzali... Kreację charakterów? Level master.

Ze sporą przyjemnością można obserwować jak Abercrombie bawi się klasycznym motywem drużyny, jednak u niego tworzące ją jednostki bardzo wolno się docierają, jedno, nie bez powodów zresztą, nie ufa drugiemu. Pewna wspólnota tworzy się w ogromnych bólach. Nie brakuje ciekawych relacji między konkretnymi bohaterami i ukrytych motywów, które nimi kierują.

Jest także w „Nim zawisną na szubienicy” ciekawe spojrzenia na wojnę, spojrzenie przez pryzmat konieczności kompromisu, w wyniku którego dowódcami często zostają ludzie kłótliwi, niekompetentni i małostkowi, którym bardziej zależy na indywidualnej chwale niż na sukcesie całej kampanii. Niestety, jest to przykład bardzo życiowej polityki, często stosowanej także w życiu publicznym dzisiejszych czasów.

Wątki zapoczątkowane w „Samym Ostrzu” są tu odpowiednio rozwijane, tempo akcji wzrasta. Bohaterowie potrafią zainteresować nawet jeszcze bardziej niż poprzednio, wciąż też najciekawszym z nich jest Sand dan Glokta, były żołnierz, obecnie inkwizytor, człowiek kaleki i cyniczny, a przy tym nad wyraz interesujący. Choć i reszta nie zostaje w tyle. Rozrzut jest spory: kolejni...