Praskie tajemnice. Detektyw Suk łączy siły z Grimmerem, by rozwikłać tajemnicę „potwora”. Do Pragi przybywają również inni bohaterowie chcący rozwiązać zagadkę.

Zwrot akcji goni tutaj zwrot akcji. Część bohaterów okazuje się być innymi niż można byłoby się spodziewać, a pewne pozornie nieznaczące elementy okazują się grać zaskakująco istotne role. Dzięki temu parę pozornie płytkich postaci zostaje tutaj bardzo rozbudowanych pod względem psychologicznym. W paru miejscach można też się autentycznie zaskoczyć, chociaż najbardziej szokujący element dotyczący pewnej ukrytej tożsamości był trochę tandetny i mało wiarygodny. Należy tylko mieć na uwadze, że akcja miejscami bardzo zwalnia i czasami sprowadza się do wykrycia pojedynczego tropu, który posuwa śledztwo niewiele naprzód.

Tym razem pewne działanie antagonisty było zaskakująco pomysłowe. Dotyczyło małego dziecka. Nie było tam przemocy fizycznej, ale zestawiono dziecinną niewinność z brutalnym prawdziwym światem. To, w jakim kierunku ten wątek został ostatecznie poprowadzony było dla mnie bardzo poruszające.

Rysunki stoją jak zawsze na przyzwoitym poziomie. Dynamiczna akcja i bogata mimika twarzy sprawiają, że płynie się przez cały tom. W paru miejscach autor usiłował połączyć tradycyjną kreskę z psuedofotografią, ale wyszło to bardzo dziwnie.

Jeśli kogoś nie zniechęca powolne tempo akcji, to gorąco polecam. Tom ten zawiera wiele zaskakujących motywów, a także udziela odpowiedzi na pewne pytania. Szczególnie zakończenie jest bardzo intrygujące.

Praskie tajemnice. Detektyw Suk łączy siły z Grimmerem, by rozwikłać tajemnicę „potwora”. Do Pragi przybywają również inni bohaterowie chcący rozwiązać zagadkę.

Zwrot akcji goni tutaj zwrot akcji. Część bohaterów okazuje się być innymi niż można byłoby się spodziewać, a pewne pozornie nieznaczące elementy okazują się grać zaskakująco istotne role. Dzięki temu parę pozornie...