Każdy chyba zna to uczucie, kiedy aż cały się trzęsie z ciekawości co stanie się z bohaterami, czy i tym razem udało im się cudem uniknąć śmierci, ale jednocześnie chciałby jak najdłużej z nimi pozostać i zdaje sobie sprawę jak wielki "kac książkowy" dopadnie go gdy dotrze do ostatniej strony.
Tak właśnie było z tą książką. Czekałam, odliczałam dni do premiery, umierając z ciekawości co tym razem autor zaserwuje swoim bohaterom. I nie zawiodłam się. Akcja trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, postaci są cudownie wyraziste, wszystko to sprawia, że chcemy żeby lektura trwała wiecznie. I chociaż to już ostatni tom z serii to otwarte zakończenie sprawa, że każdy może dopisać swój własny ciąg dalszy. Wojna trwa nadal, ci, którzy przeżyli nie zamierzają składać broni. Biorąc pod uwagę jak wiele nasi bohaterowie przeżyli w pierwszym roku II wojny światowej, gdzie byli i w jak niesamowitych okolicznościach zmieniały się ich losy, to z pewnością w kolejnych latach nie będą w stanie usiedzieć na miejscu.
I pewnie zaraz ktoś powie, że biorąc po uwagę ich losy nasi bohaterowie to raczej superbohaterowie, w ich życiu było zbyt wiele szczęścia i niesamowitych zbiegów okoliczności. To prawda. Ale co z tego? Parabellum to nie jest reportaż, to nie książka historyczna, to fikcja literacka osadzona jedynie w realiach II wojny światowej. To że wyobraźnia autora nie ma ograniczeń i przemierzamy z bohaterami pół świata, to atut tej książki a nie jej wada.

Każdy chyba zna to uczucie, kiedy aż cały się trzęsie z ciekawości co stanie się z bohaterami, czy i tym razem udało im się cudem uniknąć śmierci, ale jednocześnie chciałby jak najdłużej z nimi pozostać i zdaje sobie sprawę jak wielki "kac książkowy" dopadnie go gdy dotrze do ostatniej strony.
Tak właśnie było z tą książką. Czekałam, odliczałam dni do premiery, umierając z...