Na "Wampirze z Zagłębia", czyli Zdzisławie Marchwickim została wykonana kara śmierci poprzez powieszenie w kwietniu 1977 roku w Katowicach. Uznano go winnym zabójstwa 14 kobiet i usiłowania zabójstwa 7 kolejnych. Mimo szeroko zakrojonych działań śledczych, morderca budził postrach aż przez 7 lat. Z oczywistych względów, sprawa cieszyła się ogromnym zainteresowaniem ze strony społeczeństwa. Dodatkowo, jedna z ofiar była krewną Edawrda Gierka, więc ówczesne władze czuły silną presję by odnaleźć Wampira i przykładnie go ukarać.
Autor rzetelnie studiuje akta sprawy, prezentuje dotychczas nieznane dokumenty, dociera do ostatnich żyjących świadków. Śledcze i operacyjne metody PRL, polegające w większości na prowokacjach i podstępach, nieraz budziły u mnie uśmiech politowania. Marchwicki został wytypowany "przez komputer" na podstawie listy 485 cech domniemanego sprawcy - po analizie zajął wysokie, czwarte miejsce na tle wszystkich mieszkańców Zagłębia. Jak dla mnie, ta metoda wydaje się strasznie naciągana. Gdy autor obnażał kolejne nieścisłości, mogące świadczyć o niewinności Marchwickiego, po prostu przecierałam oczy ze zdumienia. Czyżby doszło do straszliwej pomyłki? A może to jedna wielka mistyfikacja? Przecież społeczeństwo "musiało" dostać winnego, a władze i organy ścigania nie mogły zawieść.

Na "Wampirze z Zagłębia", czyli Zdzisławie Marchwickim została wykonana kara śmierci poprzez powieszenie w kwietniu 1977 roku w Katowicach. Uznano go winnym zabójstwa 14 kobiet i usiłowania zabójstwa 7 kolejnych. Mimo szeroko zakrojonych działań śledczych, morderca budził postrach aż przez 7 lat. Z oczywistych względów, sprawa cieszyła się ogromnym zainteresowaniem ze...