Nowonarodzone dziecko to nie tylko radość dla rodziców, świetlane marzenia o jego przyszłości i powód do bycia szczęśliwym. Tak jest w przypadku Sebastiana, ale dołącza do tych uczuć pojawiający się niepokój i lęk. Jest to lęk pokoleniowy, wynikający z historii miejsca urodzenia, z okrutnymi wydarzeniami, które miały miejsce na Górnym Śląsku w czasie drugiej wojny światowej i nigdy nie zostały rozliczone.
Książka jest fikcją literacką, jednak opisane w niej historyczne wydarzenia są prawdziwe. Dotyczą one w głównej mierze hitlerowskiej akcji T4, której celem było unicestwienie ludzi najsłabszych, eliminacja chorych dzieci i najsłabszych osób. Właśnie ze swojego miejsca pracy, apteki główny bohater spogląda na miejsce zbrodni w czasie wojny dwustu dzieci w szpitalu psychiatrycznym w Lublińcu. Bezimienne ofiary, zamordowane w wyniku prowadzonych na nich eksperymentów pseudo medycznych, podstępnie zwabione z różnych miejscowości Górnego Śląska, z różnych niezrozumiałych powodów ( deformacja stopy)i urzędowo zmuszone do " leczenia" w szpitalu psychiatrycznym z którego już nigdy nie wyszły.
Książka warsztatowo napisana genialnie, poszczególne rozdziały dają możliwość konfrontacji przeszłości z teraźniejszością, chociażby odmowa przez Urząd Miejski na wniosek świadka tamtych dni, starego nauczyciela - pamiątkowej tablicy z nazwiskami kilkuletnich ofiar. Nie komponowałoby się to dobrze z ogólnym wizerunkiem, a poza tym teren kompleksu parkowego wraz ze szpitalem jest już własnością prywatną, no i brak funduszy.
Rozmowa dziennikarza z katem tych dzieci, psychopatyczną zbrodniarką uniewinnioną przez sąd , która uważa się za niewinną i prześladowaną ofiarę też nasuwa sporo refleksji .
Książka - gorzka pigułka o ogromnym ładunku emocjonalnym, wydobytym z prawdy, z faktów które nigdy nie zostały rozliczone. Jest to również świetnie napisany wycinek historii Górnego Śląska, a wplecione dialogi gwary nadają koloryt obyczajowości regionu.

Nowonarodzone dziecko to nie tylko radość dla rodziców, świetlane marzenia o jego przyszłości i powód do bycia szczęśliwym. Tak jest w przypadku Sebastiana, ale dołącza do tych uczuć pojawiający się niepokój i lęk. Jest to lęk pokoleniowy, wynikający z historii miejsca urodzenia, z okrutnymi wydarzeniami, które miały miejsce na Górnym Śląsku w czasie drugiej wojny...