Choć to literatura dziecięca, a ja małych dzieci nie mam, to chętnie sięgam po kolejną część cyklu o Zezi. Jak to było jak miałam 11 lat? Pierwsze zauroczenia, szkolne dyskoteki, podglądanie świata dorosłych... Zezia mi to wszystko przypomniała. Kolejne brawa dla autorki.

Choć to literatura dziecięca, a ja małych dzieci nie mam, to chętnie sięgam po kolejną część cyklu o Zezi. Jak to było jak miałam 11 lat? Pierwsze zauroczenia, szkolne dyskoteki, podglądanie świata dorosłych... Zezia mi to wszystko przypomniała. Kolejne brawa dla autorki.

Za dużo grzybków w tym barszczu.
Znana nam już z poprzednich tomów Zezia, pardon, jedenastoletnia panna Zuzanna wchodzi w dorastanie i nagle z jej świata jakby zupełnie znikają relacje z młodszymi braćmi, Gilerem i Oczakiem, chłopcy gdzieś tam migają na marginesie, a w zamian dziewczynka przysypana zostaje całą stertą zupełnie dorosłych tematów, które też są potraktowane po łebkach. Bo tu i nagła choroba, a potem śmierć dziadka, zdystansowana mama w żałobie, dzieci z niewiadomych powodów porozdzielane pomiędzy dorosłymi, oddalanie się rodziców od siebie, sugestia jakiegoś romansu mamy w pracy, konflikty między rodzicami i ryzyko rozwodu. Do tego normalne doświadczenia okresu dojrzewania, chęć podobania się, zmieniające się ciało, przyjaźnie, zdrady, pierwsza miłość, pierwsze miłosne rozczarowanie i kolejna relacja z innym chłopcem... I to wszystko na zaledwie 135 stronach ilustrowanej powieści dla młodszych nastolatków.
Nic dziwnego więc, że wątki te nie mają specjalnie rozwinięcia, głębi, większego znaczenia. Bohaterka przechodzi nad każdym doświadczeniem do porządku dziennego i w sumie nic z tego nie wynika.
Dla nikogo.

Za dużo grzybków w tym barszczu.
Znana nam już z poprzednich tomów Zezia, pardon, jedenastoletnia panna Zuzanna wchodzi w dorastanie i nagle z jej świata jakby zupełnie znikają relacje z młodszymi braćmi, Gilerem i Oczakiem, chłopcy gdzieś tam migają na marginesie, a w zamian dziewczynka przysypana zostaje całą stertą zupełnie dorosłych tematów, które też są potraktowane po...

Przygodowo o życiu.

Przygodowo o życiu.

Każdy z nas popełnia różnego rodzaju błędy. A wszystko przez emocje, bez których nie moglibyśmy funkcjonować. Zbyt duże zaufanie do kogoś czy zauroczenie potrafi przesłonić świat i sprawić, że nie dostrzegamy prawdziwych intencji niektórych osób, nie przyjmujemy do wiadomości tego, że chcą nas wykorzystać i interesują się nami tylko i wyłącznie wtedy, gdy jesteśmy potrzebni. Dobre relacje trwają także w chwilach, kiedy to my oczekujemy wsparcia. O tym przekona się bohaterka książki Agnieszki Chylińskiej „Zezia i wszystkie problemy świata”.
Autorka jest znaną wokalistką. To właśnie ze swojej muzycznej twórczości jest kojarzona i znana. Jej poruszające piosenki i charakterystyczny głos albo się kocha i przeżywa albo nienawidzi. Wszystkie są niesamowicie prawdziwe, emocjonalne, mają ważne przesłania. Tak jest też z jej powieściami dla dzieci i młodzieży.
Zezia jest rówieśniczką mojej córki. I właśnie z tego powodu sięgnęłam po tę książkę. Jedenastoletnia dziewczyna przeżywa całe mnóstwo prób, wśród których jest miejsce na śmierć, zauroczenie, zakochanie, naiwność, rozpadające się przyjaźnie, nowe znajomości, ale też i troskę o rodziców. Wchodzimy do świata bohaterki, która jest bardzo dobrą obserwatorką i jest szczęśliwa, że ma kochającą rodzinę. Z książki dowiemy się, że młodszy brat jest nieco inny, nadwrażliwy i nie mówi. Najmłodszy też boryka się z wieloma problemami. Zezia na ich tle jest dziewczyną niesamowicie samodzielną i zaangażowaną.
Cała opowieść zaczyna się sielsko. Mamy wakacje, opychanie się czereśniami w domu wujka. Dziewczyna marzy o studiach medycznych, dlatego rodzice kupują jej poradniki dotyczące udzielania pierwszej pomocy. Rady z nich bardzo jej się przydają w czasie jedzenia słodkich owoców, bo może uniknąć użądlenia przez osę lub pszczołę. Tę sielankę przerywa wybiegająca z domu zapłakana mama oznajmiająca, że dziadek zmarł. Wszyscy wracają do Malinówki, aby przygotować się do pogrzebu, a po nim rodzice nie mają już ochoty na wakacje. No, może tata by miał, ale mama intensywnie przeżywa stratę ojca i wraca do pracy. Nuda spowodowana tym, że wszystkie koleżanki wyjechały sprawia, że Zezia z niecierpliwością czeka na rok szkolny. Nastolatka starannie przygotowuje się do pierwszego dnia szkoły. Odkrywa, że można o wszystko zadbać, a i tak być zaskoczoną. Jej idealne pantofle okazują się uciskać i ocierać. Dziewczyna z trudem dociera do szkoły. Tam z pomocą przychodzi jej woźna, która daje dziewczynie toporne brzydkie drewniaki. Ich plus: nie obcierają. Zawstydzona takim obuwiem zauważa, że do jej klasy dołącza dwoje uczniów. Oboje piękni, wysportowani i z tej samej szkoły sportowej. Zezia bardzo szybko się zakochuje w nowym uczniu. Dla chłopaka jest gotowa zrobić bardzo wiele: odrabiać za niego lekcje, startować w zawodach. Niestety poświęcając czas na to, aby on ją dostrzegł zaniedbuje własne oceny. Chłopak z premedytacją i świadomością swojej urody utrzymuje dobre relacje z wszystkimi dziewczynami i do wszystkich jest przymilny, aby móc uzyskać pomoc, kiedy będzie tego potrzebował.
Jakby tych niespodzianek od losu było mało dostrzega, że rodzice są wobec siebie coraz mniej życzliwi, coraz częściej spędzają czas osobno, są zmęczeni i smutni. Zezia jest uważną obserwatorką i dostrzega każdą zmianę. Czy znajdzie sposób, aby naprawić relacje w rodzinie? Czy uczucie do nowego kolegi czegoś ją nauczy? Czy dostrzeże kogoś, kto bardziej od szkolnej gwiazdy piłki nożnej zasługuje na uwagę? Przekonajcie się sami.
Agnieszka Chylińska bardzo miło zaskoczyła mnie tą książką. Mamy tu ciepłą opowieść o tym, że czasami nie doceniamy tego, co mamy blisko siebie. Do tego widzimy rodzinę, która zmaga się z różnymi wyzwaniami. O ile starsza córka nie sprawia praktycznie żadnych problemów, bo jest bardzo samodzielna i chętnie się uczy to młodsze rodzeństwo wymaga dużego skupienia, zaangażowania oraz podziału obowiązków. Właśnie to sprawia, że rodzice coraz mniej czasu spędzają ze sobą, bo muszą pogodzić wymagającą opiekę z pracą i innymi wyzwaniami.
Bardzo podobało mi się subtelne pokazanie niepełnosprawności. Zezia nie skupia się na odmienności swoich braci. Wspomina tylko o ich cechach jak, o czymś normalnym. Widzimy, że młodsi bracia też uczęszczają do placówek oświatowych i dzięki temu rodzice mają czas na pracę, inne aktywności. Są w tych miejscach przez osiem godzin, aby łatwiej było zorganizować codzienność. Muszą zawsze pamiętać, że środkowy brat nie lubi tłumów, robi się nerwowy, kiedy są nieporozumienia w domu, słabo się komunikuje i mimo, że chodzi do szkoły uczy się pierwszych słów. Mimo odmienności Nastolatka całkowicie akceptuje młodsze rodzeństwo i stara się być jak najbardziej samodzielna, bo zdaje sobie sprawę, jakim wyzwaniem dla rodziców jest opieka nad nimi. Autorka porusza ważny problem rozpadania się małżeństw, w których pojawiają się dzieci wymagające dużego zaangażowania. Dorośli wówczas często nie mają czasu dla siebie, nie zwracają uwagi na codzienne uprzejmości
Opowieść kończą święta Bożego Narodzenia z sielankowym, ciepłym klimatem rodziny, która po przejściach znowu jest blisko siebie i każdy cieszy się bliskością. Dostrzeżemy jak wiele zmian dorośli wprowadzili w swoje życie i jak bardzo musieli zmienić wiele nawyków.

Każdy z nas popełnia różnego rodzaju błędy. A wszystko przez emocje, bez których nie moglibyśmy funkcjonować. Zbyt duże zaufanie do kogoś czy zauroczenie potrafi przesłonić świat i sprawić, że nie dostrzegamy prawdziwych intencji niektórych osób, nie przyjmujemy do wiadomości tego, że chcą nas wykorzystać i interesują się nami tylko i wyłącznie wtedy, gdy jesteśmy...

Agnieszka Chylińska w roli autorki książek. Dla wielu zabrzmi nieco absurdalnie i nie ukrywam za pierwszym razem i dla mnie, ale po otwarciu książek z serii o Zezi wszelkie absurdy się rozwiały. Gwarantuję. Autorka tych powieści ma świetny język, styl pisania i - co najważniejsze - dar obserwacji życia i ludzi w każdym wieku. A co może dodatkowo zaskakiwać – Agnieszka Chylińska to „stara wyga” sceny i branży muzycznej, a tu – niespodzianka – a tu pięknie i zamaszyście wkracza na scenę literacką.
Zezia ma wakacje u Wuja Rolnika i jest tuż przed startem do piątej klasy. Jest lipiec, a Zezia wie, że zostanie lekarką (niektórzy tak mają),jednakże wiedza, jaką ma, i którą stale nabywa, nijak się ma do śmierci taty Mamy Zezi, czyli dziadka. Wakacje zostają przerwane, trzeba wracać do domu. Ale, gdy Zezię ogarnia smutek, to głęboko wierzy, że kolejnym dniem i kolejnym wschodem słońca NA PEWNO przydarzy się coś lepszego. Mama na czas pogrzebu zostawiła córkę z tatą, w Malinówku, czyli w domu, chłopców zabrała ze sobą do babci. Trójka pojechała do babci Ciemnowłosej, choć ostatnio stała się ruda, ale nawyki w końcu robią swoje). I wreszcie zaczyna się nowy rok i Zuzia – od niedawna Zuzanna, bo brzmi doroślej – poznaje nowego chłopca, który dołączył do jej klasy. Piotrek Słodzik. On to sprawia, że Zezia zabiera się za sport, a konkretniej za biegi na tzw. „sześćsetkę” . Lecz, jak to w życiu bywa, nie zawsze jest kolorowo. Sport absolutnie nie wpływa na wzrok dziewczynki. Widzi, że coś złego dzieje się między rodzicami. Czas zaczęli spędzać osobno, drobne sprawy wytrącają ich z równowagi, a w domu zaczęły pojawiać krzyki i wzajemne pretensje – przeplatane z ciszą i cichymi dniami. Gdy rodzice zmierzali ku przepaści, miłość, jaka ich kiedyś łączyła odeszła w łto. Na pokoje domu w Malinówku wkroczyły złość, pretensje i żale i stało się jasne, że nieuchronnym faktem staje się rozwód. I – co najmniej oczekiwane – w tym czasie Zezia zakochuje się w Przemku Kiszce, a nie w wysportowanym i ponętnym... Piotrku sportowcu.
Tak w zarysie kształtuje się fabuła. Dodam – bo muszę koniecznie – że „Zezia i wszystkie problemy świata” ma wspaniałe ilustracje Surena Vardiana, który rysuje do wszystkich publikacji Agnieszki. Jest niesamowity w ujęciu wyobrażeń, jakie każdy z nas sobie kreuje. Zezia ma okulary, grzywkę do brwi, tata ma długie włosy i okulary, mama to dbająca o siebie kobietka. Wspaniale się czyta i ogląda. Moje spostrzeżenie jest takie, że książki o Zezi wraz z tymi ilustracjami są KOMPLETNIE. Nie inaczej. Przenikają tekst, albo tekst przenika przez nie, ale czy to ma jakiekolwiek znaczenie?

Zezia wierzy, że każdy kłopot można pokonać. Czytasz i masz ciągle permanentną nadzieję na słońce i dobro. Chylińska trudnymi tematami dotyczącymi rodziny, dorastających dzieci, czy trudnej codzienności, pozwala zachować dziecko w sobie. Dziecko pełne pokory i akceptacji na to, co jest. Trójka dzieci – Zezia, Giler i Oczak, a jedno z nich „inne” od reszty dzieci. Agnieszka Chylińska podpierając się nieco swoim życiem i swoimi (czasem przykrymi) doświadczeniami, jako mama, buduje fabułę tak, że chce się zanurzyć w niej nos. Masz świadomość poruszania trudnych tematów, tematów, które bolą i ranią serce, ale nie odrywasz się od stron. Czytaj – jak radzę – i sam, i z dzieckiem, i z babcią... nawet z sąsiadką. „Zezię...” pokochasz z pewnością.

Styl pisania autorki sprzyja czytaniu, czytaniu, czytaniu... Do samego końca.
A potem sięgasz po następną.

Agnieszka Chylińska w roli autorki książek. Dla wielu zabrzmi nieco absurdalnie i nie ukrywam za pierwszym razem i dla mnie, ale po otwarciu książek z serii o Zezi wszelkie absurdy się rozwiały. Gwarantuję. Autorka tych powieści ma świetny język, styl pisania i - co najważniejsze - dar obserwacji życia i ludzi w każdym wieku. A co może dodatkowo zaskakiwać – Agnieszka...

Świetnie napisana książka o problemach które odczuwa młoda kobietka. Są to problemy rodzinne ,szkolne i miłosne. Naprawdę dobra seria o Zezi. Polecam

Świetnie napisana książka o problemach które odczuwa młoda kobietka. Są to problemy rodzinne ,szkolne i miłosne. Naprawdę dobra seria o Zezi. Polecam

Książka do szybkiego przeczytania, historia zezi opowiadająca o jej problemach i życiu juz nie małego dziecka.

Książka do szybkiego przeczytania, historia zezi opowiadająca o jej problemach i życiu juz nie małego dziecka.

arcydzieło

arcydzieło

✅#zeziaigiler (6,5/10⭐)
✅#zeziagilerioczak(6,5/10⭐)
✅#zeziaiwszystkieproblemyświata (6,5/10⭐) #agnieszkachylińska czyli genialna seria dla najmłodszym. Autorka porusza tu ważne dla dzieci tematy takie jak: przeprowadzka, pierwszy dzień w szkole, nowe dziecko w domu itp. Bardzo mądra, dobrze napisana i nawet nieco zabawna dla dorosłych. Polecam każdemu rodzicowi

✅#zeziaigiler (6,5/10⭐)
✅#zeziagilerioczak(6,5/10⭐)
✅#zeziaiwszystkieproblemyświata (6,5/10⭐) #agnieszkachylińska czyli genialna seria dla najmłodszym. Autorka porusza tu ważne dla dzieci tematy takie jak: przeprowadzka, pierwszy dzień w szkole, nowe dziecko w domu itp. Bardzo mądra, dobrze napisana i nawet nieco zabawna dla dorosłych. Polecam każdemu rodzicowi

Kolejna porcja wrażliwości i delikatności. Jesteśmy z córką urzeczone całą serią.

Kolejna porcja wrażliwości i delikatności. Jesteśmy z córką urzeczone całą serią.