Przepis na komiks o Supermanie XXI wieku:
- przeciwnik o podobnych do Supesa mocach, ale jednak trochę mocniejszy
- problemy z politykami/żołnierzami, którzy jakimś cudem uważają peleryniarza za największe zło świata
- wszechwiedząca i wszędobylska Lois Lane rzucająca sucharami na prawo i lewo, nawet pod groźbą wypalenia oczu
- mała pomoc od Batsa i Wonder Woman
- krótki występ klasycznego wroga, co by zepsuć dzień Supermana jeszcze bardziej
- wielka rozpierducha na koniec

Z reguły wszystkie te elementy zebrane w ostateczności kończyły się całkiem niezłą padaką, ale kiedy zabiera się za nie gość, którego zaczynam powoli czcić i jestem o krok od założenia dziwnego rodzaju sekty, minusy zamieniają się w plusy, a plusy w obiekty doskonałe.

Oto mamy naszego bohatera w spokojnym świecie Metropolis, kiedy nagle okazuje się, że na świecie przebywa jeszcze jedna istota jego pokroju i to, żeby nie było zbyt spokojnie, od lat działająca na usługach armii USA, gdzie wysoko postawieni nie darzą Supesa zbyt dużą sympatią ( delikatnie powiedziane!). Dorzućmy do tego tajemniczą organizację terrorystyczną i Lexa Luthora i historia gotowa.

Nie chcę się znów rozwodzić, jaki to Snyder nie jest niesamowity (do tej pory pisałem o tym na LC sześciokrotnie, sprawdziłem), no ale co ja poradzę, że to, co najlepsze w tym komiksie powstało właśnie dzięki niemu? Gość jest po prostu genialny, tyle. Ma kapitalne podejście do Supesa. Stawia przed nim potężne dylematy, rozpisuje rozterki, nadaje Supermanowi cechy, dzięki którym bohater staje się na maksa ludzki, jest jednym z nas. Przy tych wszystkich czadowych mocach, wciąż miewa problemy, wciąż bywa bezsilny, wciąż potrzebuje pomocy. To się ceni w opowieści o tym "najlepszym z najlepszych".

Snyder już w swoim batmanowym runie przyzwyczaił mnie, że sposoby radzenia sobie z kłopotami zawsze wynajduje dość unikatowe, przemyślane, inteligentne. Tak jest i tutaj, gdzie nawet w typowej walce "kto ma większe mięśnie" Superman musi wytężyć makówkę. No dobra... w tej kwestii tylko finał ssie, bo jak na Scotta jest zdecydowanie zbyt sztampowy i przyspieszony. Tak jakby scenarzysta zostawił sobie furtkę do kolejnej akcji z Supesem w roli głównej...

Co w ogóle mi nie przeszkadza, co więcej! Bardzo chętnie zobaczyłbym comiesięczne historie z Synem Kryptonu pisane przez Snydera. I tak jakimś cudem znajduje czas na tworzenie od groma prac więc co to za problem jeszcze jedna, co nie? Kto jak kto, ale akurat on na pewno by mnie w stu procentach do Supermana przekonał. Bo tu już prawie mu się udało.

Aha, jeszcze jedno. Ciekawostka na dziś - za aspekty artystyczne odpowiada tu Jim Lee, za którym nie przepadam, ale przy tak rewelacyjnym scenarzyście chyba postanowił się naprawdę postarać i dał z siebie 130%. Rysunki to ogromny atut - na tyle potężny, że czasem omijałem przypadkiem dymki, bo się na fenomenalny szkic zapatrzyłem. BRAWO!!

Przepis na komiks o Supermanie XXI wieku:
- przeciwnik o podobnych do Supesa mocach, ale jednak trochę mocniejszy
- problemy z politykami/żołnierzami, którzy jakimś cudem uważają peleryniarza za największe zło świata
- wszechwiedząca i wszędobylska Lois Lane rzucająca sucharami na prawo i lewo, nawet pod groźbą wypalenia oczu
- mała pomoc od Batsa i Wonder Woman
- krótki...