To wreszcie taka Rudnicka jaką znam i lubię.
Lekki humor, lekka zagadka, bez nadmiaru krwi za to z intrygą tak skonstruowaną, że wciąga i ciągnie.

Nie uniknę tu porównań do Martwego jeziora, zwłaszcza dlatego, że Czy ten rudy kot to pies jest bezpośrednią kontynuacją tegoż. Opowiada o przyjaciółce Beaty - Ulce.
I jak Beata i jej część była dość spokojna i poważna, a losy mroczne, chwilami wręcz smutne, tak książka o Uli, jak sama bohaterka, pokręcona i zabawna.

Martwe jezioro jest pewną całością, patrząc pod kątem zagadki, lecz tu sprawa rozwiązuje się do końca. Dowiadujemy się szczegółów problemu dręczącego Beatę i wbrew pozorom, że sprawa jest nierozwiązywalna, udaje się jednak dowiedzieć niemal wszystkiego.

Jest zabawnie, to komedia pomyłek, sama Ula powinna się nazywać Pomyłka-Zamieszanie.Ale dzięki jej niepowtarzalnemu charakterowi bawiłam się świetnie. Zbiegi okoliczności są na granicy realności, ale... Ja w to wierzę, musiało tak być, żeby wszystko mogło się poukładać ;)

Polecam bardzo. Lecz zdecydowanie trzeba najpierw zapoznać się z Martwym jeziorem. Mam wrażenie, że czytanie samej Czy ten rudy kot to pies lekko mija się z celem, zbyt dużo nawiązań, a za mało powiedziane w kontynuacji, by połapać się bez lektury tej pierwszej.
Czytajcie ;)

To wreszcie taka Rudnicka jaką znam i lubię.
Lekki humor, lekka zagadka, bez nadmiaru krwi za to z intrygą tak skonstruowaną, że wciąga i ciągnie.

Nie uniknę tu porównań do Martwego jeziora, zwłaszcza dlatego, że Czy ten rudy kot to pies jest bezpośrednią kontynuacją tegoż. Opowiada o przyjaciółce Beaty - Ulce.
I jak Beata i jej część była dość spokojna i poważna, a losy...