Ile można szukać śpiącego króla? Okazuje się, że długo.

Kiedy zaczęłam trzeci tom kruczej serii poczułam już zmęczenie tematem. Bo oni nic innego przecież nie robią, tylko ciągle szukają Glendowera, a to przyznam szczerze już trwa zbyt długo. Dlatego też przez pierwsze 1/3 książki głośno wzdychałam i wywracałam oczami w głąb czaszki niczym prawdziwa Drama Queen odznaczona za największy dramatyzm XXI w. Do tego doszło mocno teatralne kręcenie głową, bo nie rozumiem w ogóle postępowania Maury.

Maura znikęła, napisała bardzo krótki list i tyle ją widzieli, niby poszła do jaskini, szukać Kabaczka, ale Blue została bez matki, jej wsparcia i maurowatości. Calla lata po domu jeszcze bardziej wściekła niż zwykle. Persefona jest jeszcze bardziej Persefoną, do tego persefonuje biednego Adama bo ponoć są tacy sami. Nie pytajcie mnie o co cho z tą dwójką bo ja ich wątku totalnie nie łapię. Przyjechał też zwariowany profesor z Anglii, ale jego udziału w książce to ja kompletnie nie pojmuję, on się po prostu pojawia i jest. Nic nie wnosi do fabuły! Poza Psem, ale Pies też szału nie robi.

Dobra pomarudziłam sobie to teraz będę chwalić, pomimo że są tu wątki rozwleczone, niejasne i bohaterowie, którzy nic nie wnoszą, to jeśli przejdzie się przez ten początek to znów można się w tej onirycznej powieści zakochać :) Poza profesorkiem zostaje wprowadzona jeszcze jedna postać, o której się rozpisywać nie będę, żeby podsycić Waszą ciekawość, ale ... Szalenie się polubiliśmy! Ja niezwykle lubię klimat tej książki, jest naprawdę unikatowa i przyznam, że po tom finałowy sięgnę z naprawdę ciężkim sercem, bo ja chyba nie jestem gotowa na pożegnanie się z tym światem i bohaterami. Mimo, że zaczęły pojawiać się wady i pewne zmęczenie tematem ja ciągle pozostaję fanką serii i zdecydowanie uplasuje się ona w topce tego roku.

Ile można szukać śpiącego króla? Okazuje się, że długo.

Kiedy zaczęłam trzeci tom kruczej serii poczułam już zmęczenie tematem. Bo oni nic innego przecież nie robią, tylko ciągle szukają Glendowera, a to przyznam szczerze już trwa zbyt długo. Dlatego też przez pierwsze 1/3 książki głośno wzdychałam i wywracałam oczami w głąb czaszki niczym prawdziwa Drama Queen odznaczona...

"Galopująca, pełna zaskakujących zwrotów akcja" głosi tył okładki. Z określeniem "galopująca" totalnie się nie zgadzam, akcja toczy się dość równo i monotonnie, a zwroty akcji i tempo pojawiają się dopiero pod koniec. Jak już wspomniałam przy okazji poprzednich tomów, spokojnie można by z tej serii zrobić trylogię, jeśli wyciąć dziwne rozkminy bohaterów. Niemniej, trzeba oddać autorce, że dość w tym tomie namieszała i zaczęło się robić groźnie 😬 Wiele razy otwierałam szerzej oczy ze zdumienia. Nie mogę się doczekać finału!

"Galopująca, pełna zaskakujących zwrotów akcja" głosi tył okładki. Z określeniem "galopująca" totalnie się nie zgadzam, akcja toczy się dość równo i monotonnie, a zwroty akcji i tempo pojawiają się dopiero pod koniec. Jak już wspomniałam przy okazji poprzednich tomów, spokojnie można by z tej serii zrobić trylogię, jeśli wyciąć dziwne rozkminy bohaterów. Niemniej, trzeba...

Jestem w miłości

Jestem w miłości

Blue która zawsze wyróżniała się wśród rówieśników odnajduje swoje miejsce przy kruczych chłopcach i razem z nimi wyrusza by zbadać tajemniczą jaskinię gdzie znajduje się Król Kruków. Jednak im zapuszczają się głębiej, tym większe niebezpieczeństwa napotykają a uśpiony jest nie tylko Glendower ale i ktoś jeszcze, kogo nie wolno zbudzić. Pomiędzy Blue a Ganseyem rodzi się uczucie ale nad dziewczyną ciąży klątwa a nad chłopakiem przepowiednia śmierci. Na dodatek w mieście pojawia się niebezpieczny kolekcjoner artefaktów a matka dziewczyny znika.
O ile poprzedni tom był w dużej mierze poświęcony Ronanowi tak tutaj uwagę kradnie postać Blue i Adama. Autorka skupia się na pogłębieniu relacji między bohaterami w niewielkim stopniu popychając historię do przodu. Znakomicie opisuje magię Cabeswater i tego, jak wiele znaczy dla poszczególnych postaci. Jednak jak na razie Kruczy cykl nie pochłoną mnie całkowicie. Nie można mu zarzucić braku pomysłu na fabułę i magii, ale czasami jest aż nazbyt rozwleczony. Z jednej strony lekkość czytania i dokładne opisy z drugiej brak akcji, która jeżeli w końcu przyspieszy to za chwile zwolni i to dość drastycznie. Nie wiedziałam przez dłuższy czas jakim słowem określić cykl, aż do przeczytania trzeciego tomu. Senny - to idealnie odzwierciedla serie i wszystko to, co się w niej dzieje.
,, Lęk jest takim okropnym słowem. Gdy się je słyszy, myśli się o załamaniu rąk, histerii i gorsetach. Ja nie przepadam za ludźmi."

Blue która zawsze wyróżniała się wśród rówieśników odnajduje swoje miejsce przy kruczych chłopcach i razem z nimi wyrusza by zbadać tajemniczą jaskinię gdzie znajduje się Król Kruków. Jednak im zapuszczają się głębiej, tym większe niebezpieczeństwa napotykają a uśpiony jest nie tylko Glendower ale i ktoś jeszcze, kogo nie wolno zbudzić. Pomiędzy Blue a Ganseyem rodzi się...

Trzeci tom za mną i z czystym sumieniem mogę powiedzieć że ten był dotychczas najlepszy. W końcu akcja przyspieszyła, coś zaczęło się dziać. Muszę dodać że imo ta seria jest najlepsza w momentach gdy fabuła skupia się na całej grupie przyjaciół, albo chociaż po równo poświęca każdemu czas. Uwielbiam ich interakcje, ich rozmowy prowadzone w ten specyficzny sposób, który aż trudno opisać. Drugi tom skupiony na Ronanie totalnie mnie nie przekonał, choć może dlatego że Ronan nie jest moim ulubionym bohaterem😅 tutaj, na szczęście, grupa znowu działa razem, z lekką przewagą dla Blue, ale akurat dziewczynę uwielbiam więc to na plus. Epilog przyprawił mnie o ekscytację finałowym tomem, więc mam nadzieję że rozczarowania nie będzie.

Trzeci tom za mną i z czystym sumieniem mogę powiedzieć że ten był dotychczas najlepszy. W końcu akcja przyspieszyła, coś zaczęło się dziać. Muszę dodać że imo ta seria jest najlepsza w momentach gdy fabuła skupia się na całej grupie przyjaciół, albo chociaż po równo poświęca każdemu czas. Uwielbiam ich interakcje, ich rozmowy prowadzone w ten specyficzny sposób, który aż...

🐦‍⬛KRÓL KRUKÓW🐦‍⬛

8/10 ⭐️

🐦‍⬛Blue Sargent zawsze różniła się od rówieśników – dorastała wśród kobiet obdarzonych magicznymi zdolnościami, obciążona klątwą mówiącą, że chłopak, którego pokocha i pocałuje, umrze. Teraz znalazła swoje miejsce na ziemi i zdobyła prawdziwych, niezwykłych jak ona, przyjaciół: Noaha, Ronana, Adama i Ganseya.
Wspólnie poszukują jaskini, położonej na przecięciu linii mocy, w której śpi legendarny Król Kruków. Muszą być ostrożni, ponieważ wraz z nim spoczywa w niej ktoś, kogo pod żadnym pozorem nie wolno obudzić. Im bliżej są celu, tym więcej przeszkód muszą pokonać. Nie tylko oni szukają. Gdy rośnie determinacja, przyjaciele nawet mogą zdradzić, bliscy odejść, a prorocze wizje wprowadzić w błąd.🐦‍⬛

🐦‍⬛Tom 3

🐦‍⬛Czy uda im się? A może jednak los nie będzie łaskawy i niestety nie zakończą misji. Czy wszyscy przyjaciele, jakich poznała Blue, pomogą sobie nawzajem aby ukończyć zadanie?

🐦‍⬛Muszą jednak uważać na coś, co czai się w jaskini...
______________________

#oczamiksiazki #recenzja #bookstagrampl #book #bookstagram #bookstagrampolska #booklover #books #bookaddict #booknerd #booklove #bookblogger #bookreview #bookobsessed #booktok #booklife #bookart #ksiazka #ksiazki #książkoholik #ksiazkoholizm #ksiazkowelove #ksiazkimojamilosc #książkoholiczka #książkara #ksiazkizyciem

🐦‍⬛KRÓL KRUKÓW🐦‍⬛

8/10 ⭐️

🐦‍⬛Blue Sargent zawsze różniła się od rówieśników – dorastała wśród kobiet obdarzonych magicznymi zdolnościami, obciążona klątwą mówiącą, że chłopak, którego pokocha i pocałuje, umrze. Teraz znalazła swoje miejsce na ziemi i zdobyła prawdziwych, niezwykłych jak ona, przyjaciół: Noaha, Ronana, Adama i Ganseya.
Wspólnie poszukują jaskini, położonej...

"Blue Lily, Lily Blue" to trzeci tom serii fantasy "Król Kruków" spod pióra amerykańskiej pisarki. Jest to jeden z tych cykli, który przyciąga czytelnika już od pierwszych stron za sprawą niepodrabialnego klimatu. Nie ma, więc co się dziwić, że książki tak bardzo przypadły mi do gustu, że znalazły się wśród moich książkowych ulubieńców ubiegłego roku. Cieszę się również, że trzecia część utrzymuje podobnie wysoki poziom co poprzednie tomy, co zapewniło mi świetną rozrywkę podczas czytania. Maggie Stiefvater za sprawą lektury ponownie wciągnęła mnie do magicznego świata, w którym nie zabrakło angażujących poszukiwań legendarnego Króla Kruków. Nasi bohaterowie nie tylko odwiedzają niesamowite miejsca i przeżywają pełne emocji wydarzenia, ale również rozwijają swoje nadnaturalne zdolności oraz zacieśniają relacje między sobą. Bardzo się cieszę, że sięgnęłam po tę serię i nie mogę się doczekać, aż poznam jej zakończenie. Oczywiście ogromnie polecam całość, a zwłaszcza osobom, które lubią połączenie magii, tajemic oraz niepokoju, a wszystko to w otoczeniu niezwykłego klimatu.

"Blue Lily, Lily Blue" to trzeci tom serii fantasy "Król Kruków" spod pióra amerykańskiej pisarki. Jest to jeden z tych cykli, który przyciąga czytelnika już od pierwszych stron za sprawą niepodrabialnego klimatu. Nie ma, więc co się dziwić, że książki tak bardzo przypadły mi do gustu, że znalazły się wśród moich książkowych ulubieńców ubiegłego roku. Cieszę się również, że...

Dzisiaj nie chcę się rozpisywać. Nie chcę przez przypadek zaspojlerować, czegoś, co wpłynie na zakończenie, czy zepsuje komuś zabawę, bo przecież piszę recenzję (już) trzeciego tomu. Ale tutaj już mogę zdradzić, że kocham ten tom i do tej pory nie wiem, który lubię najbardziej, bo wszystkie są równe i absolutnie wyjątkowe (zmieni się to przy 4 części, ale o tym kiedy indziej).

Te książki stoją klimatem. Mrocznym, magicznym, lekko eterycznym klimatem i stylem autorki, bo jest on całkowicie niepowtarzalny, dziwny i oh jak inny. Kocham to szaleństwo przebijające się ze stron, ten chaos i to poczucie, że nie wiem po co są te książki i w którą stronę zmierzają. Kocham kreację bohaterów (bo każdy z nich jest inny),ich specyficzne relacje i charaktery i sny, sny, sny. A w tym tomie przede wszystkim kocham poszukiwania. Wejścia do jaskiń i budzenie ukrytych tam śpiących. Błądzenie po ciemnych, objętych klątwą korytarzach. Komnatę pełną uśpionych zwierząt i wody, w której słodki cichy głos błaga cię o otwarcie jedynych drzwi. Przepowiednię, która zabrania budzenia jednego z odszukanych. I lustra, które z każdą stroną nabierały coraz większego znaczenia. Kocham relację Gansey&Blue i ich udawanie związku w samochodzie. Uwielbiam motyw przeszłości (Artemus i Maura) i wprowadzenie przynajmniej pięciu nowych postaci, które genialnie uzupełniały fabułę (a rozdziały z parą „złoli” bawiły mnie za każdym, naprawdę każdym, razem). Całkowicie rozbroił mnie wątek Pana Szarego, Ronana i Adama i ich wspólne planowanie zbrodni doskonałej, czy rozmowy naszego maga z Persefoną.

Ten tom podtrzymał moją miłość do tej serii, żeby czwarty mógł ją naruszyć. Ale dopóki mówimy tylko o „trójce” moje uczucia pozostają całkowicie niezmienione, wciąż jestem zakochana, oddana tej serii, która trafiła do mojej topki i o której mogłabym rozmawiać godzinami i opowiadać każdemu. Wciąż po skończeniu słyszę wiatr poruszający liście w Cabeswater, krople wody spadające w sufitu komnaty, czy zapach spalonych opon. I czuję magię w najlepszej postaci.

Dzisiaj nie chcę się rozpisywać. Nie chcę przez przypadek zaspojlerować, czegoś, co wpłynie na zakończenie, czy zepsuje komuś zabawę, bo przecież piszę recenzję (już) trzeciego tomu. Ale tutaj już mogę zdradzić, że kocham ten tom i do tej pory nie wiem, który lubię najbardziej, bo wszystkie są równe i absolutnie wyjątkowe (zmieni się to przy 4 części, ale o tym kiedy...

Muszę przyznać, że męczyłam się czytając ten tom. Jak długo grupa nastolatków może szukać mitycznego króla. Nie ma między nimi żadnych innych tematów jak tylko: gdzie on, kiedy go znajdą itp. Jedyną rozrywką jest szukanie...

Muszę przyznać, że męczyłam się czytając ten tom. Jak długo grupa nastolatków może szukać mitycznego króla. Nie ma między nimi żadnych innych tematów jak tylko: gdzie on, kiedy go znajdą itp. Jedyną rozrywką jest szukanie...

"...Blue oraz wszyscy jej chłopcy byli w sobie zakochani. Miała nie mniejszą obsesję na ich punkcie niż oni na jej lub na swoich wzajemnie."

Ta książka zniszczyła moje podejście do ludzi, bo nigdy nie będę w takiej paczce przyjaciół jak Gangsey :(

Mam wrażenie, że tę część pamiętałam najsłabiej. Dziś dochodzę do wniosku, że mogło to wynikać z faktu, że magia luster jest pokręcona nawet po polsku, a gdy czytałam to parę lat temu w oryginalne, nie zrozumiałam chyba zbyt wiele. Tym bardziej cieszę się, że zdecydowałam się na to, by sięgnąć po tę serię jeszcze raz.

Jestem tym typem czytelnika, dla którego najważniejsi są bohaterowie i relacje między nimi. Nie potrzebuję porywającej fabuły, mogę czytać setki storn o tym jak moje ulubione postacie smażą naleśniki i się ze sobą przekomarzają. Tutaj mamy jednak i jedno i drugie - wspaniale nakreślonych bohaterów, którzy są ze sobą tak zachwycająco mocno powiązani, że jeden bez drugiego nie mógłby już istnieć i napakowaną wydarzeniami akcję, bez większych przestojów. Idealne połączenie.

W końcu jest Henry!

"...Blue oraz wszyscy jej chłopcy byli w sobie zakochani. Miała nie mniejszą obsesję na ich punkcie niż oni na jej lub na swoich wzajemnie."

Ta książka zniszczyła moje podejście do ludzi, bo nigdy nie będę w takiej paczce przyjaciół jak Gangsey :(

Mam wrażenie, że tę część pamiętałam najsłabiej. Dziś dochodzę do wniosku, że mogło to wynikać z faktu, że magia luster jest...