Antonina w środku zimy, porzuciła swoje zielone kalosze, które zamieniła na niebieskie sandały, i wybrała się do Egiptu. Cieszy się tam wielkim zainteresowaniem swoich dwóch młodych sąsiadów. A właściwie to nie do końca się cieszy. Bo jeden z nich jest bardzo zaborczy. Wciąż robi jej wyrzuty, chce ją trzymać tylko przy sobie. Drugi z kolei jest bardzo nieśmiały i chociaż Antonina jest nim zafascynowana, mężczyzna ma opory...

Nasza bohaterka nie byłaby sobą, gdyby nie zaprzyjaźniła się kimś już na starcie. Szybko poznaje Polkę Ewę, z którą uwielbia gawędzić i spędzać czas na plaży oraz pić miejscową herbatę. Później nawiązuje kontakt z młodą Egipcjanką, która straciła męża. Kobiety spotykają się co dzień, poznają siebie, obyczaje obu krajów i szukają tak na prawdę swojej drogi w życiu, która nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać.

Książka pani Wandy po raz kolejny zaskoczyła mnie swoim specyficznym klimatem i ciepłem bijącym z każdej strony powieści. Niebieskie Sandały pochłonęłam w ekspresowym tempie. Nie tylko ze względu na to, że nie jest to obszerne tomiszcze, ale także dlatego, że książka jest niezwykle lekka, przyjemna i niezwykle wciągająca. W powieści można wyczuć lekko feministyczny klimat ale także znaleźć nadzieję na odnalezienie szczęścia nie ważne w jakim wieku.

Antonina w środku zimy, porzuciła swoje zielone kalosze, które zamieniła na niebieskie sandały, i wybrała się do Egiptu. Cieszy się tam wielkim zainteresowaniem swoich dwóch młodych sąsiadów. A właściwie to nie do końca się cieszy. Bo jeden z nich jest bardzo zaborczy. Wciąż robi jej wyrzuty, chce ją trzymać tylko przy sobie. Drugi z kolei jest bardzo nieśmiały i chociaż...