Nieadekwatny tytuł, gdyż nie są to portrety żon poetów, główne role grają sami pisarze, acz kobiety stanowią tło tej historii, bo autor skupia się na życiu uczuciowym Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza.
Efekt zamierzony Kopeć uzyskał przy przedstawianiu Iwaszkiewiczów, gdzie de facto na główny plan wydaje się wyłaniać żona Anna, natomiast co do pozostałej trójki - jak wyżej.
Czytało się jednak całkiem przyjemnie.

Nieadekwatny tytuł, gdyż nie są to portrety żon poetów, główne role grają sami pisarze, acz kobiety stanowią tło tej historii, bo autor skupia się na życiu uczuciowym Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza.
Efekt zamierzony Kopeć uzyskał przy przedstawianiu Iwaszkiewiczów, gdzie de facto na główny plan wydaje się wyłaniać żona Anna, natomiast co do pozostałej trójki...

Ta książka , jak sam autor wskazuje jest "o losach kobiet, które miały szczęście (lub pecha) związać się z najwybitniejszymi postaciami naszej kultury". Jednak można się dowiedzieć wielu rzeczy z życia pisarzy, wielu ciekawostek. Na przykład - Gombrowicz "tępił kobiecość w literaturze" :) Polecam!

Ta książka , jak sam autor wskazuje jest "o losach kobiet, które miały szczęście (lub pecha) związać się z najwybitniejszymi postaciami naszej kultury". Jednak można się dowiedzieć wielu rzeczy z życia pisarzy, wielu ciekawostek. Na przykład - Gombrowicz "tępił kobiecość w literaturze" :) Polecam!

Zachęcił mnie tytuł... nic bardziej mylnego. Gombrowiczowi autor poświęcił 127 stron z 430.
To 127 stron biografii. Dowiemy się z niej: gdzie mieszkał, co i kiedy wydał, z kim sypiał, jaką miał pracę... ale o jego żonie (rozumianej w typowy sposób) jest ledwie wzmianka.

W książce zawarto całą plejadę milostek owych Panów wśród których pojawiają się ich żony. Są reż przeprowadzki, poglądy, świat literacki... ktory prawdę mówiąc po owej lekturze stał się dla mnie zniechęcający...

Jak na biografię napisana jest całkiem dobrze.

Zachęcił mnie tytuł... nic bardziej mylnego. Gombrowiczowi autor poświęcił 127 stron z 430.
To 127 stron biografii. Dowiemy się z niej: gdzie mieszkał, co i kiedy wydał, z kim sypiał, jaką miał pracę... ale o jego żonie (rozumianej w typowy sposób) jest ledwie wzmianka.

W książce zawarto całą plejadę milostek owych Panów wśród których pojawiają się ich żony. Są reż...

Znam ich twórczość ale nie znam życiorysów. Jeśli już - to raczej wyrywkowo. Dzięki książce poznałam je nieco lepiej. A że przedstawiono je w bardzo ciekawy sposób - wiele zostało w głowie. Szkoda tylko, że o wspomnianych żonach tak niewiele się dowiedziałam. W książce, podobnie jak w życiu - pozostały w cieniu.

Znam ich twórczość ale nie znam życiorysów. Jeśli już - to raczej wyrywkowo. Dzięki książce poznałam je nieco lepiej. A że przedstawiono je w bardzo ciekawy sposób - wiele zostało w głowie. Szkoda tylko, że o wspomnianych żonach tak niewiele się dowiedziałam. W książce, podobnie jak w życiu - pozostały w cieniu.

Ocena, którą dałem jest to kompromis pomiędzy tym co przeczytałem, a tym czego nie dostałem spodziewawszy się po tytule. Otóż tytuł jest bardzo mylący, gdyż autor skupił się bardziej na okrojonych życiorysach Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza, zamiast w istocie oddać się charakterystyce postaci ich żon. Dlatego po zachęcającym opisie książki gdzie stoi, że kobiety wybitnych literatów były pomijane i stały w cieniu, podczas gdy zmagały się z wieloma kaprysami i dysfunkcjami pisarzy i to tu mamy przeczytać o ich współistnieniu z pisarzami, wcale tego nie dostajemy. Dostajemy wyrywkowe profile pisarzy i docieramy do czasów i sytuacji gdzie spotykają kobiety swych żyć, lecz nie są pokazywane jako ich muzy. Nie jako muzy w mitycznym tego słowa znaczeniu, a raczej część wyposażenia w rolach sekretarek i księgowych, od czasu do czasu wzniosłych kochanek, bo musiały się zmagać również z łóżkowymi przygodami i zachciankami mężów.
Od tego możemy przejść do motywu nad którym właściwie skupił się autor. Mianowicie to do czego przywiązał autor wagę to życie miłosne, a dokładniej erotyczne swoich bohaterów. Autor skupił się na ich orientacji, gdyż jak się okazuje i co naturalne w bohemie artystycznej, trójka z wspomnianych pisarzy okazała się homoseksualistami. Tu nie jestem pewien czy ten temat nie miał być manifestem osobistym ze strony autora podczas gdy temat równości zaczął być popularny, ale nie oceniam, jest to i tak istotne.
Jedyną postacią żeńską, która rzeczywiście jest bardziej sportretowana niż jej mąż to Anna Iwaszkiewicz, która i tak miała za sobą ciekawą historię rodową i to z haniebnymi ciekawostkami. Niestety wygląda to tak jakby przed zakończeniem książki ktoś już przeczytał to co napisane było do przedostatniego rozdziału i zasugerował skupienie się na tytułowych żonach, gdyż o tych jest bardzo mało. A sam tytuł wskazuje. Jeśli tak właśnie było to raczej nieprofesjonalnie została ta książka złożona.
No ale przejdźmy do meritum. Mamy Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza. Wszyscy mieli tą przyjemność spotkać się ze sobą. Tylko jeden z nich był hetero i ożenił się dwa razy, a tylko żona Gombrowicza była mu najbardziej oddana. Dowiemy się też o pisarzach kilku rzeczy, których nam nie mówią w szkole, szczególnie jeśli chodzi o sprawy łóżkowe. Autor opisał dość szczegółowo skoki w bok chociażby Miłosza i tym samym stanowisko jego żony wobec tego. Poznamy problemy codzienności pisarzy i ich problemy ze zdrowiem, bo żenili się w dość zaawansowanym wieku. Trochę się pośmiejemy i poznamy burzliwe losy rodu Lillpop, ważnego w życiu Anny Iwaszkiewicz. Jeśli oczekujecie natomiast bardziej rozbudowanych perspektyw żon pisarzy, w których mogłyby nazwać swych mężów "nieudacznikami", to tego nie przeczytamy. Połowicznie o wpływie żon na twórczość, choć i Miłosza twórczość miała ogromne piętno żony. Zatem kilka faktów nieznanych o życiu intymnym wielkich pisarzy i szczerze sam nie wiem jak powinna ta książka faktycznie się nazywać. Nie mówię, że jest zła, bo czyta się ją ciekawie i dość płynnie, no ale panie Koper, tytuł się mija z celem...

Ocena, którą dałem jest to kompromis pomiędzy tym co przeczytałem, a tym czego nie dostałem spodziewawszy się po tytule. Otóż tytuł jest bardzo mylący, gdyż autor skupił się bardziej na okrojonych życiorysach Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza, zamiast w istocie oddać się charakterystyce postaci ich żon. Dlatego po zachęcającym opisie książki gdzie stoi, że...

Trzeba przyznać, że tytuł tej książki jest trochę mylący. Koper bowiem skupił się bowiem na przedstawieniu życiorysów czterech znanych polskich pisarzy (Gombrowicza, Mrożka, Miłosza, Iwaszkiewicza) kładąc przede wszystkim nacisk na aspekt ich relacji z ich małżonkami. Najlepiej i najdokładniej opisanym rozdziałem tej lektury był rozdział o Annie Iwaszkiewicz (choć część informacji o niej została zawarta w innej książce Kopra tj. "Życiu prywatnym elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej" w rozdziale poświęconym skamandrytom). Poza tym jest mnóstwo ciekawych opisów i anegdot, zaś niektóre fakty z życia przedstawionych tutaj literatów bardzo mnie zaskoczyły. Książka napisana jest bsardzo wciągającym językiem i czyta się ją z zaciekawieniem.

Trzeba przyznać, że tytuł tej książki jest trochę mylący. Koper bowiem skupił się bowiem na przedstawieniu życiorysów czterech znanych polskich pisarzy (Gombrowicza, Mrożka, Miłosza, Iwaszkiewicza) kładąc przede wszystkim nacisk na aspekt ich relacji z ich małżonkami. Najlepiej i najdokładniej opisanym rozdziałem tej lektury był rozdział o Annie Iwaszkiewicz (choć część...

Pomysł na taką książkę - świetny. Bo chociaż nieoryginalny, to niebanalny: ukazać sylwetki czterech wielkich pisarzy polskich (Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza),portretując ich żony. Bo poza tym znanym nam, literackim wymiarem mistrzowie pióra byli przecież mężczyznami z ich skomplikowanym życiem osobistym, erotycznym. Pisząc o ich żonach, Koper poszerza naszą wiedzę osamych literatach, ułatwiajac nam, czytelnikom, lepsze zrozumienie twórczości wielkich mistrzów, podpowiadając klucze i tropy do odczytania utowrów literackich.

Rzecz bardzo miła i przyjemna w czytaniu. Może tylko nieco powierzchowna, ponieważ gromadząc informacje (i plotki),Koper nie powiązał ich bardzo mocno z dziełami artystycznymi, to jest nie podjął wystarczająco przekonującej próby odnalezienia wpływu kobiet i wydarzeń na konkretne przejawy twórczosci lietrackiej. To mogłoby być jeszcze bardziej fascynujace do czytania.

Pomysł na taką książkę - świetny. Bo chociaż nieoryginalny, to niebanalny: ukazać sylwetki czterech wielkich pisarzy polskich (Gombrowicza, Mrożka, Miłosza i Iwaszkiewicza),portretując ich żony. Bo poza tym znanym nam, literackim wymiarem mistrzowie pióra byli przecież mężczyznami z ich skomplikowanym życiem osobistym, erotycznym. Pisząc o ich żonach, Koper poszerza naszą...

Życie prywatne 4 pisarzy: Gombrowicza ,Mrożka, Miłosza ,Iwaszkiewicza

Życie prywatne 4 pisarzy: Gombrowicza ,Mrożka, Miłosza ,Iwaszkiewicza

Ciekawa książka, choć raczej o żonach (i partnerkach) sławnych literatów jest tam mniej, niż o samych pisarzach.

Ciekawa książka, choć raczej o żonach (i partnerkach) sławnych literatów jest tam mniej, niż o samych pisarzach.

Bardzo mi się podobał gawędziarski styl autora, ciekawe fakty, polecam)))

Bardzo mi się podobał gawędziarski styl autora, ciekawe fakty, polecam)))