Ładne rysunki

Ładne rysunki

Wiedźmin: Racja stanu, zdobył uznanie wśród czytelników. Wszystko dzięki wciągającemu scenariuszowi, barwnym postaciom oraz oprawie wizualnej. Sukces ten mógł być motorem napędowym do powstania kolejnej części komiksowych przygód Geralta – Rachunku sumienia.

Debiut Rachunku sumienia, nastąpił wraz z pojawieniem się Serc z kamienia, dodatku do trzeciej odsłony gry komputerowej Wiedźmin, gdzie był miłym prezentem dla jego nabywców. Komiks, wydany w wersji elektronicznej, przypadł do gustu graczom, o czym można się było przekonać z wpisów na forach oraz portalach społecznościowych.

Za scenariusz Rachunku sumienia, odpowiada ten sam scenarzysta, który sprawił, że Wiedźmin: Racja stanu stał się wybitną pozycją. Niestety, Michał Gałek – bo o nim mowa – nie wykorzystał w pełni potencjału drzemiącego w scenariuszu. Rachunek sumienia, pomimo że jest krótkim komiksem, nie potrafi wciągnąć, w przeciwieństwie do historii opisanej w poprzedniej części. Komiks ratują jednak bardzo wyraziste i realistyczne rysunki Arkadiusza Klimka oraz kolorystyczne wypełnienia Nikodema Cabały. Poza jednym wyjątkiem – przedstawieniem Saskii Smokobójczyni. Jej biust jest zbyt monstrualny i psuje wizualny efekt postaci.

Akcja Rachunku sumienia toczy się po wydarzeniach znanych z drugiej odsłony komputerowych przygód Geralta – Wiedźmin 2: Zabójcy królów. Tym razem główny bohater trafia do Verger, gdzie zostaje wynajęty do pozbycia się chylono-dragona, trapiącego wszystkich tych, którzy próbowali dostać się do miasta lub z niego wydostać. W wypełnianiu misji pomaga mu Saskia Smokobójczyni, znany wszystkim z gry Yarpen Zigrin ze swoją bandą oraz elf Maevarienn. Poza motywem polowania na podmiejskiego potwora, cała historia przeplata się z wydarzeniami z niedalekiej przeszłości, dzięki czemu dowiadujemy się o wielu kluczowych dla Vergen sprawach. Dużo tu polityki oraz krasnoludzkiego honoru. Warto zwrócić uwagę na historię pochodzenia Saskii, dzięki której lepiej zrozumiemy sytuację panującą w krasnoludzkim mieście.

Dalszą część recenzji możecie przeczytać na: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-wiedzmin-rachunek-sumienia/

Wiedźmin: Racja stanu, zdobył uznanie wśród czytelników. Wszystko dzięki wciągającemu scenariuszowi, barwnym postaciom oraz oprawie wizualnej. Sukces ten mógł być motorem napędowym do powstania kolejnej części komiksowych przygód Geralta – Rachunku sumienia.

Debiut Rachunku sumienia, nastąpił wraz z pojawieniem się Serc z kamienia, dodatku do trzeciej odsłony gry...

Miły ten fanfik jest, chociaż nie wybitny. Udanie naśladuje manierę Sapkowskiego (kompozycja, powtarzanie tytułowej frazy),nawiązuje do pierwszych polskich komiksów o Wiedźminie, rysowany jest porządnie (ale znów: nie ponadprzeciętnie, raczej jak taki typowy komiks akcji, krew, flaki, biusty, żadnej większej ekspresji artystycznej),politycznie nie taki głupi vel zwraca trzeźwą uwagę na kilka problemów (chociaż jeden czy dwa dylematy naciąga). Ale nadal - nie, nie, nie, ja nie chcę, żeby REDzi czynili z Vergeńczyków takich durniów. Nawet jeśli to stylizowani na Polaków durnie. Chlip, chlip, chlip. Moje fanowskie serduszko chyba będzie musiało to uznawać za nieoficjalny wtręt do kanonu, żeby się nie złamać.;))

Miły ten fanfik jest, chociaż nie wybitny. Udanie naśladuje manierę Sapkowskiego (kompozycja, powtarzanie tytułowej frazy),nawiązuje do pierwszych polskich komiksów o Wiedźminie, rysowany jest porządnie (ale znów: nie ponadprzeciętnie, raczej jak taki typowy komiks akcji, krew, flaki, biusty, żadnej większej ekspresji artystycznej),politycznie nie taki głupi vel zwraca...