Messi to kolejny piłkarz, którego można lubić, nie lubić, ale trzeba obiektywnie przyznać mu, że w piłkę umie grać. Trzeba uszanować jego kunszt. Wiele możecie o mnie powiedzieć, ale na pewno fanką Barcelony mnie nie nazwiecie, jednak lubię patrzeć jak gra Messi. Podobno jesteśmy świadkami czegoś niebywałego, na naszych oczach rozbłysła piłkarska gwiazda, być może za naszego żywota nie zobaczymy piłkarza grającego tak fenomenalnie. Na spotkanie z „Pchłą” zabiera nas Luca Caioli, biografię CR7, wielkiego rywala Lionela recenzowałam Wam onegdaj. Po gwieździe Królewskich czas na gracza blaugrany. Żeby nie było, że do szeregu mych wad, należy dodać stronniczość. Można sympatyzować z konkretnym klubem, drużyną, ale piękno piłki się podziwia, ponad podziałami.

„cudowne dziecko Barcelony”, zwinny, skromny – ideał. A zaczęło się ćwierć wieku temu w Argentynie, targanej konfliktami, niespokojnej, w szpitalu któremu patronuje Garibaldi rodzi się chłopiec, nikt nie podejrzewa, że właśnie narodził się następca Maratony. Brzmi mitycznie? I tak powinno brzmieć, bo chociaż życie Lionela nie było usłane różami, przypomina mit o starożytnych herosach, niby realny, ale jednak nieprawdopodobny. Bo przecież do poziomu z którym on się urodził, dochodzi się latami.

Książka jest przeplatanką, autor rozmawia z Rodziną, przyjaciółmi, trenerami, osobami, które bliżej poznały Messiego starając się znaleźć przyczynę fenomenu chłopaka oraz odpowiedzieć jakim Messi jest naprawdę.

Podczas lektury budujemy sobie obraz normalnego chłopaka z sąsiedztwa, nieśmiałego, cichego, który odżywa gdy dostaje do nogi piłkę… Idol dla młodych chłopców, gwiazda, której nie zmieniły sława, pieniądze, to że osiągnął już niemalże wszystko, a osiągnął to wcale nie tak łatwo niski wzrost spowodowany niedoborem hormonu wzrostu stał się impulsem do przeprowadzki do Europy, Hiszpanii i Katalonii bo Barcelona interesując się młodzikiem zobowiązała się pokryć koszty leczenia.


Moim zdaniem pozycja niezbędna dla każdego miłośnika piłki nożnej, niekoniecznie fana Barcelony, bo jak wskazuje przykład niżej podpisanej, nie trzeba być kibicem „Dumy Katalonii” aby odczuwać radość z lektury. Ale nie polecałabym książki osobom które z piłką nożną nie mają po drodze, po prostu lektura ich znudzi, moim skromnym zdaniem, trzeba mieć za sobą chociaż „kilka” oglądniętych meczy, aby czytając o nad-naturalnych umiejętnościach Argentyńczyka, mieć przed oczami, jego występy.

A jak się jest dodatkowo takim starym zgredem jak ja, to już w ogóle super sprawa, bo się większość wydarzeń widziało na własne oczy…

Ciekawostka, książka ta powinna wpędzać w kompleksy6, przynajmniej mnie, chłopak jest w moim wieku i tyle osiągnął, ale nie bójcie się nie wpadniecie w depresję!! Raczej, co bardziej prawdopodobne rozpłyniecie się z zachwytu, bo w obliczu takiego talentu zawiść, czy zazdrość nie mają racji bytu.


Naprawdę serdecznie polecam… u progu rozpoczęcia kolejnego sezonu wielkiej rywalizacji Camp Nou i Santiago Bernabeu ;)

Messi to kolejny piłkarz, którego można lubić, nie lubić, ale trzeba obiektywnie przyznać mu, że w piłkę umie grać. Trzeba uszanować jego kunszt. Wiele możecie o mnie powiedzieć, ale na pewno fanką Barcelony mnie nie nazwiecie, jednak lubię patrzeć jak gra Messi. Podobno jesteśmy świadkami czegoś niebywałego, na naszych oczach rozbłysła piłkarska gwiazda, być może za...