Nawet fajne czytadełko, ale bez rewelacji.
Ksiązka jest karykaturą na współczesnego męża. Miała byc dobra komedia, miałam sie jak inni czytający pokładac ze śmiechu, tymczasem dwa czy trzy razy sie usmiechnełam z komicznej sytuacji. Odnosiłam czytając wrażenie, ze to jest opowieśc o dwóch rodzinach, których członków przerysowano. Facet jak pierdoła to juz taka kompletna. Serio znacie żywa męską istotę, która nie zna adresu szkoły czy przedszkola własnego dziecka? Bo ja nie.
Z kolei charakterystyka tych uciemiężonych żon równiez przerysowana. Obie takie umęczone, nie majace czasu podłubac w nosie. No jakos bez przesady. Odnoszac sie do moich empirycznych doswiadczen matki dwójki dzieci nie zgadzam się z opinią, ze mając na głowie dom i dzieci kobieta urabia sie po łokcie.
Ksiązkowe dzieci tez jakies takie nierealne. Mam wrazenie, ze autorki nie sa matkami? Nie znam 11latki, która rzuca sarkastycznymi uwagami na poziomie dorosłego.
Ogólnie fajna powiastka, nie mówię ze nie, pastisz na współczesne młode małżeństwa, do poczytania na jedno popołudnie, na odmóżdżenie.
Mnie od samego początku zalewała jedynie irytacja. Po pierwsze z powodu mężów-sierot, a po drugie z powodu języka silącego sie na ironię, humor, dowcip. Miałam wrażenie, ze jest to opowieśc osadzona na bazie popularnych od lat, oklepanych już dowcipów o mężach, żonach, teściowych.

Nawet fajne czytadełko, ale bez rewelacji.
Ksiązka jest karykaturą na współczesnego męża. Miała byc dobra komedia, miałam sie jak inni czytający pokładac ze śmiechu, tymczasem dwa czy trzy razy sie usmiechnełam z komicznej sytuacji. Odnosiłam czytając wrażenie, ze to jest opowieśc o dwóch rodzinach, których członków przerysowano. Facet jak pierdoła to juz taka kompletna....