Z przyczyn losowych, najpierw znałam adaptację (nie wiedzą, że to ekranizacja), która była dla mnie jedną z najlepszych produkcji w historii kinematografii. Po lekturze książki dowiaduję się, że Ellroy napisał "Czarną Dalię" (widzianą bez świadomości, że podstawą było opracowanie literackie zabójstwa). Bez jaj. Czytałam o sprawie Czarnej Dalii, bo mną wstrząsnęła, a jakoś nigdzie nie trafiłam na nazwisko Ellroy'a O_o Odechciewa mi się odkrywania kolejnych nieprawidłowości w odbiorze kultury. Zatem kiedyś wrócę do tego autora i rozpocznę przygodę z czytaniem noir w miarę chronologicznym porządku. Posiadam wydanie wydawnictwa Sonia Draga, gdzie korekty podjęła się Alina Jankowska a ja zaczęłam się zastanawiać: czy korektor otrzymuje tłumaczenie w jakimś innym pliku niż później czytelnik otrzymuje efekt końcowy? Bo nie wiem, jak wyjaśnić sobie ogrom błędów. Sformułowania bez sensu, bo brakuje kropki między zdaniami. Brak przecinków, gdzie być powinny. Rozumiem, że to wydanie pierwsze, ale jest tak niechlujne, że mi prawie oczy krwawiły a odbiór samej powieści wydaje się być zakrzywiony. Lektura nie sprawiła mi przyjemności, ale nie wiem, czy mogę winą obarczać Wojciecha Kallasa za przekład, czy Ellroy pisał tak topornie. Fabuła była sprytnie skomplikowana, intryga goni intrygę, a zakończenie jest w miarę satysfakcjonujące. I tu boli mnie kwestia wersji filmowej. Czytałam kryminał czekając na Rollo Tomasiego, którego tu nie ma!!! Teraz nie wiem, czy doceniać przełożenie na język filmu czy się obrazić o przekształcenia, bo w filmie jest ich wiele, nie tylko ze względu na ograniczenie czasowe. Jestem niewymownie obrażona o brak należytej uwagi dla Inez Soto. Ale wtedy nie Basinger, a meksykańska aktorka powinna dostać Oscara, a jakoś nie przypominam sobie takich kart w historii amerykańskich nagród. Jednocześnie, po tak morderczym odbiorze (te błędy dosłownie zniszczyły przyjemność) doceniam sposób przekładu historii na kino (sceny starcia w budynkach zamiast pociągu to doskonały wybór). I tak sobie teraz pozostaję w tym rozdarciu niczym Judym i decyduję zająć się czymś innym.

Z przyczyn losowych, najpierw znałam adaptację (nie wiedzą, że to ekranizacja), która była dla mnie jedną z najlepszych produkcji w historii kinematografii. Po lekturze książki dowiaduję się, że Ellroy napisał "Czarną Dalię" (widzianą bez świadomości, że podstawą było opracowanie literackie zabójstwa). Bez jaj. Czytałam o sprawie Czarnej Dalii, bo mną wstrząsnęła, a jakoś...