Trzecia część serii "Odgadnij, kim jestem" jest małym rozczarowaniem. Książkę nadal się bardzo przyjemnie czyta, ale brak wyrazistej fabuły, niespodziewanych zwrotów akcji, jak to było w "Proś mnie, o co chcesz".
Po powrocie do zdrowia po wypadku Yanira i Dylan biorą ślub i już w ich noc poślubną odzywa się zaborcza i obsesyjnie zazdrosna natura doktorka. Potem, jak przychodzi kwestia kariery muzycznej Yaniry, na którą siłą rzeczy jest skazana mając za szwagrów kompozytora i właściciela wytwórni oraz studia nagrań, jest jeszcze gorzej. Trzeba przyznać, że jej szwagrowie są równie opiekuńczy jak jej bracia i może na nich liczyć, szczególnie na Toniego, o czym przekonała się już w poprzedniej części. Zaprzyjaźnia się również z Tifany, żoną Omara, która nie do końca jest taką pustą blondynką, a na pewno Yanira pracuje nad tym, żeby taka nie była. Kariera Yaniry zaczyna nabierać rozpędu. Czy uda jej się w blasku fleszy pozostać sobą? Czy Yanira posłucha rady bliskich, żeby stąpać twardo po ziemi? Czy jej podróże nie zniszczą ich miłości i wzajemnego zaufania? Dowiemy się w kolejnej części. Jak zawsze dużym plusem jest lekki, swobodny, frywolny i zabawny styl autorki, co sprawia, że nawet jeśli książka nie ma mocno zarysowanej fabuły, to się ja przyjemnie czyta. I za to tylko dodatkowa gwiazdka.
Jednej rzeczy jeszcze nie pojmuję, dlaczego na okładce każdej z części jest ciemnowłosa Hiszpanka o brązowych oczach, skoro Yanira była jasnooką blondynką?

Trzecia część serii "Odgadnij, kim jestem" jest małym rozczarowaniem. Książkę nadal się bardzo przyjemnie czyta, ale brak wyrazistej fabuły, niespodziewanych zwrotów akcji, jak to było w "Proś mnie, o co chcesz".
Po powrocie do zdrowia po wypadku Yanira i Dylan biorą ślub i już w ich noc poślubną odzywa się zaborcza i obsesyjnie zazdrosna natura doktorka. Potem, jak...