Nie tego się spodziewałam po tej książce. Liczyłam na lekką, humorystyczną powiastkę; opis na tylnej okładce obiecuje „słodko-gorzką komedię miłosną o imigrantach (...)” - pomyślałam więc sobie, że będzie zabawnie. Owszem, książka przepełniona jest ironicznym humorem, jednak w warstwie treści jest poważna i dramatyczna: mamy tu dziewiętnastolatkę, która ryzykując zdrowiem i życiem ucieka przed potencjalnym gwałcicielem, a następnie spędza wiele godzin ukrywając się w lesie czy jakiejś szopie; mamy opis produkcji kurczaków na potrzeby marketów – ten fragment jest jak oglądanie filmu dokumentalnego, jakich wiele można zobaczyć w sieci czy czasem w TV; mamy opisy życia imigrantów, wykonujących najpodlejsze prace... i parę innych rzeczy. No ubaw po pachy. Wrażliwszym osobom odradzam, mnie podczas lektury co i rusz ogarniał niesmak, chociaż nic nowego to dla mnie nie było. Nie podobało mi się też, jak większość głównych bohaterów zostaje w pewnym momencie „wysłana na zieloną trawkę” - ich losy po prostu urywają się.

Dopiero ostatnie ok. 100 stron zaczyna opowiadać zapowiedzianą historię miłosną, jest ona realistyczna, ale też pełna uroku. Tą część książki czytało mi się najlepiej także dzięki temu, że nie ma tam już takich drastycznych opisów, klimat zdecydowanie wypogadza się, poza jednym bardzo smutnym wydarzeniem na samym końcu.

W warstwie literackiej książka wypada nieźle, czyta się ją płynnie i szybko, Lewycka pewien talent z pewnością posiada.

Nie tego się spodziewałam po tej książce. Liczyłam na lekką, humorystyczną powiastkę; opis na tylnej okładce obiecuje „słodko-gorzką komedię miłosną o imigrantach (...)” - pomyślałam więc sobie, że będzie zabawnie. Owszem, książka przepełniona jest ironicznym humorem, jednak w warstwie treści jest poważna i dramatyczna: mamy tu dziewiętnastolatkę, która ryzykując zdrowiem i...