Królowa big-beatu polskiej sceny rozrywkowej lat 60. XX w. – Helena Majdaniec, artystka, która zachwycała nie tylko polską publiczność.
Opierając się na licznych materiałach źródłowych, Pan Rafał Podraza podjął się udanej próby pokazania jej jako gwiazdy, ale też jako krewnej, szkolnej koleżanki, emigrantki, ale przede wszystkim jako kobiety, którą warto bliżej poznać. Zaczął od wspomnień samej Pani Heleny, później umiejętnie wplótł w treść wspomnienia kilkudziesięciu osób. Dopełnienie treści zawartych w tej biografii stanowi rozmowa Daniela Kossaka z Artystką, przeprowadzona na krótko przed jej śmiercią. Jaki portret Pani Heleny wyłania się z tego tomu – realistyczny, bez zbędnych upiększeń, retuszu. I to, poza rzetelny przygotowaniem faktograficznym, uznaję za szczególny atut tej opowieści.

Królowa big-beatu polskiej sceny rozrywkowej lat 60. XX w. – Helena Majdaniec, artystka, która zachwycała nie tylko polską publiczność.
Opierając się na licznych materiałach źródłowych, Pan Rafał Podraza podjął się udanej próby pokazania jej jako gwiazdy, ale też jako krewnej, szkolnej koleżanki, emigrantki, ale przede wszystkim jako kobiety, którą warto bliżej poznać....

W zasadzie ta książka składa się ze wspomnień osób, które znały Majdaniec. Całość sklejona i szumnie nazwane biografią.... Z biografią to nie ma za wiele wspólnego- bo każdy w tej książce opowiada o Helenie to co chce i jaką ją zapamiętał....Rozczarowanie ogromne...

W zasadzie ta książka składa się ze wspomnień osób, które znały Majdaniec. Całość sklejona i szumnie nazwane biografią.... Z biografią to nie ma za wiele wspólnego- bo każdy w tej książce opowiada o Helenie to co chce i jaką ją zapamiętał....Rozczarowanie ogromne...

Bardziej bym oczekiwał dobrej biografii Katarzyny Sobczyk, albo Miry Kubasińskiej. Ta biografia wnosi jedynie tyle nowego do powszechnej wiedzy o Helenie Majdaniec (mam na myśli fanów big beatu, a właściwie piosenki popularnej w latach sześćdziesiątych),że wzbogacona jest o liczne wspomnienia - nie zawsze pozytywne - na temat artystki. Czasami, takie mam wrażenie, czynione przez pryzmat zazdrości, jakiegoś urazu osobistego. Zaletą książki Rafała Podrazy ( to w zasadzie jego poszerzone podejście do tematu już wcześniej podjętego) jest obszerne przedstawienie tego, co robiła we Francji. To ciekawe, bowiem przed laty na łamach "Przeglądu Tygodniowego" z zachwytem pisał o francuskim okresie artystki sam Tomasz Raczek. Bo wielkie przeboje typu "Rudy rydz", czy "Zakochani są wśród nas" zna bardzo wielu. Natomiast francuskojęzyczna wersja przeboju Rodowicz "Jadą wozy..." (La gospoda) po prostu wyborna! No i wreszcie okazja do przypomnienia sobie całkiem udanych nagrań dla francuskich wytwórni płytowych, co w tamtych czasach dla polskiego wykonawcy było niebagatelnym osiągnięciem. Książka rozwiewa również wiele kłamliwych plotek na temat życia osobistego Heleny Majdaniec. Słowem - interesująca publikacja.

Bardziej bym oczekiwał dobrej biografii Katarzyny Sobczyk, albo Miry Kubasińskiej. Ta biografia wnosi jedynie tyle nowego do powszechnej wiedzy o Helenie Majdaniec (mam na myśli fanów big beatu, a właściwie piosenki popularnej w latach sześćdziesiątych),że wzbogacona jest o liczne wspomnienia - nie zawsze pozytywne - na temat artystki. Czasami, takie mam wrażenie, czynione...

Ze względu na swoje zainteresowania muzyką, szczególnie tą tworzoną przez rodzimych twórców, książka Rafała Podrazy była pozycją idealną dla mnie. Przede wszystkim dlatego, że dotyczy piosenkarki, która tworzyła muzykę w czasach, gdy nie było mnie jeszcze na świecie. A wiedzę na temat tamtego okresu czerpałem głównie z opowieści rodziców. Drugi powód, dla którego sięgnąłem po tę książkę, jest banalny. Otóż Helena Majdaniec była mieszkanką mojego rodzinnego miasta – Szczecina. Z pozycji tej można więc się dowiedzieć, jak wyglądało życie w tym mieście kilkadziesiąt lat temu. Jak zatem prezentuje się książka Rafała Podrazy, będąca formą biografii o tej znanej szczeciniance?

Określając lekturę jednym słowem byłoby to ”rewelacyjna”. Z książki można dowiedzieć się bardzo wiele na temat życia Heleny Majdaniec. Rafał Podraza podzielił książkę na kilka części. W pierwszej z nich zamieścił słowa piosenkarki o samej sobie. W kolejnej znalazły się wspomnienia niemal siedemdziesięciu osób o niej. Wśród nich znaleźli się nie tylko członkowie jej rodziny, ale także koleżanki ze szkoły, muzycy, z którymi współpracowała, autorzy tekstów jej piosenek oraz dziennikarze. W książce zamieszczono również zapis rozmowy Daniela Kossaka z artystką, przeprowadzonej kilka dni przed jej śmiercią. W ostatniej części Rafał Podraza sporządził wraz z Arturem Wieickim skrócone kalendarium życia Heleny Majdaniec.

Niewątpliwym atutem biografii tej znanej szczecinianki jest fakt, iż nie została ona w niej wybielona. Świadczą o tym wspomnienia wielu osób, wśród których – obok przeważających opinii pozytywnych – znalazły się też te negatywne. Dodatkowo na podstawie książki Rafała Podrazy trudno ocenić, czy Helena Majdaniec rzeczywiście osiągnęła sukces za granicą, występując m.in. w paryskich kabaretach. Głosy osób wspominających ją również w tej kwestii są podzielone, jednak należy podkreślić, że przeważają te potwierdzające jej zagraniczne osiągnięcia. Z lektury tej niezwykle ciekawej pozycji można dowiedzieć się paru ciekawych rzeczy, o których nie miałem pojęcia. Jedną z nich jest fakt, iż Helena Majdaniec przyczyniła się do rozwoju kariery duetu Marek i Wacek. Inną niezwykle ważną informacją w kontekście jej biografii jest ta, że… urodziła się w Niemczech, a nie w Mylsku. Ojciec Heleny Majdaniec podał inne miejsce urodzenia, aby nie miała ona z tego powodu problemów. Co ciekawe tą błędną informację podaje nadal m.in. Wikipedia. Z książki Rafała Podrazy można też dowiedzieć się, ile problemów spowodowało pewne, z pozoru nieznaczące, zdjęcie, które wykonano piosenkarce w czasie jej pierwszego pobytu we Francji. Jakie to zdjęcie nie zdradzę, aby nie psuć lektury.

Na moją wysoką ocenę biografii Heleny Majdaniec miał wpływ bogaty materiał zdjęciowy. W książce znalazło się wiele zdjęć piosenkarki, plakatów koncertowych, materiałów prasowych, a nawet umowy dotyczące występów zawarte przez piosenkarkę. ”Helena Majdaniec. Jutro będzie dobry dzień” to jedna z najlepszych biografii, jakie do tej pory czytałem. Polecam z pełnym przekonaniem.

https://subiektywnieorozrywceikulturze.blogspot.com/2017/04/rafa-podraza-helena-majdaniec-jutro.html

Ze względu na swoje zainteresowania muzyką, szczególnie tą tworzoną przez rodzimych twórców, książka Rafała Podrazy była pozycją idealną dla mnie. Przede wszystkim dlatego, że dotyczy piosenkarki, która tworzyła muzykę w czasach, gdy nie było mnie jeszcze na świecie. A wiedzę na temat tamtego okresu czerpałem głównie z opowieści rodziców. Drugi powód, dla którego sięgnąłem...

216/2015

216/2015