Kilka tygodni temu poznałam historię Lolka, a co za tym idzie styl snucia opowieści autora, i wiedziałam już, że kolejne z nim spotkanie jest tylko kwestią czasu. Przyszła więc kolej na "Wilki", i nadal towarzyszy mi to uczucie, ta pewność, że to nie koniec, że na pewno sięgnę po więcej z dorobku Autora.
Jeśli chodzi o "Wilki" - nie zawiodłam się, zresztą nie mogłabym, ponieważ kiedy człowiek z tak ogromną wiedzą i pasją jak Adam Wajrak dzieli się swoimi przeżyciami nie sposób nie dać się porwać.
Autor w bardzo delikatny, łagodny i przystępny sposób, starając się być wyrozumiałym, tłumaczy i opowiada historię o tych fantastycznych zwierzętach, ale wnioski po lekturze są jedne - tam gdzie w relacje między zwierzętami wtrąca się człowiek dzieje bardzo źle.
Gdyby ktoś mnie teraz zapytał o czym jest ta książka, a z pewnością nikt tego nie zrobi ponieważ tytuł mówi sam za siebie; ja powiedziałabym, że odpowiada o bestialstwie, o tym, jak wiele zła i szkód wyrządzamy, ile cierpienia przysparzamy, o głupocie, wierze w zabobony, braku logicznego myślenia, strachu przed nieznanym i braku chęci poznania prawdy, braku szacunku do wszystkiego co nas otacza, niesieniu zniszczenia, brutalności i dopuszczaniu się przebrzydłych uczynków. A żeby było śmieszniej, załośniej i tragicznej to wszystkie te cechy charakteryzują nas, żadnej z nich, choćbyśmy nie wiem z której strony patrzyli, jak przerabiali i jak mocno się starali nie możemy przypisać wilkom. Żadnej.
Polecam lekturę, naprawdę daje do myślenia.

Kilka tygodni temu poznałam historię Lolka, a co za tym idzie styl snucia opowieści autora, i wiedziałam już, że kolejne z nim spotkanie jest tylko kwestią czasu. Przyszła więc kolej na "Wilki", i nadal towarzyszy mi to uczucie, ta pewność, że to nie koniec, że na pewno sięgnę po więcej z dorobku Autora.
Jeśli chodzi o "Wilki" - nie zawiodłam się, zresztą nie mogłabym,...